Vrijdag 25 augustus – de vijftiende dag
Gisteren heb ik een redelijke wandeling gemaakt door een gedeelte van Neurenberg, in de buurt van mijn hotel.
Deze omgeving is wat je van een grote stad ook verwacht, gebouwen met meerdere woonlagen, en redelijk dicht bij elkaar.
Omdat Neurenberg tijdens de oorlog veel schade heeft opgelopen, zie je hier best wel veel oude en nieuwere gebouwen door elkaar.
De omgeving waar ik ben, vind ik niet mooi.
Mijn hotel is aan de buitenzijde ook erg onaantrekkelijk. Een erg groot pand van 5 verdiepingen, recht toe recht aan, en grijs geschilderd. Veel triester kan het eigenlijk niet.
Binnen echter is alles heel strak afgewerkt, de kamers zijn compleet, en zeer schoon. Leuke detail, in de douchekop zit LED-verlichting, die meekleurt met de temperatuur van het water.
Ik heb er heerlijk geslapen, en heel goed ontbeten. Het was het IBIS budget hotel.
Voor een overnachting een goede keuze.
Vanochtend vertrok ik voor een rit van 221 km naar Fulda. Wat ik toen nog niet wist, is dat ik erg veel wegwerkzaamheden tegen zou komen, zodat ik telkens een andere route moest zoeken.
Ook erg veel klimmen en dalen vandaag. Wat dat betreft heeft de scooter extra hard moeten werken. Allereest in Neurenberg nog even een bezoek gebracht aan het paleis van Justitie.
Op deze plek, en in deze gebouwen, hebben de legendarische Neurenbergprocessen zich afgespeeld.
Op 20 november 1945 begon hier het proces tegen de verantwoordelijke Nazi’s voor hun daden tegen de vrede en de menselijkheid.
Dit proces duurde uiteindelijk tot 1 Oktober 1946, toen het vonnis werd uitgesproken.
Nadien zijn hier nog 12 andere processen geweest, in de periode van 1946 tm 1949.
In Court Room 600, die speciaal aangepast was, speelde zich dit allemaal af. Het voorbeeld van deze wijze van recht spreken, zou ook de basis vormen voor het latere internationaal Gerechtshof in Den Haag.
Daarna nog even snel wat plaatjes geschoten in Neurenberg.
Al snel kwam ik voor de verrassing te staan dat een door mij gekozen B-weg, helaas een autoweg bleek te zijn.
Dus maar een alternatieve route gezocht.
Ik ben er niet teleurgesteld over, want hierdoor heb ik een hoop mooie dingen kunnen zien.
Het was een rustige route, met vele vergezichten over het Duitse landschap.
Ook kwam ik bij het dorpje Prischenstadt, een geweldig mooi plaatsje, met iets meer dan 3000 inwoners. Binnen de stadsmuren bevinden zich vele vakwerkhuizen. Aan beide zijden bevindt zich een stadspoort. Hier waan je jezelf echt in een sprookje van de Efteling.
Weer verderop kwam ik door Sulzheim, waar nog een slot staat, waar je indien gewenst een feest kan vieren, zoals een bruiloft of iets dergelijks. Helaas kon ik maar de voorzijde fotograferen, en kon ik niet in de tuin komen.
Wat heb ik toch geluk gehad met het weer deze vakantie.
Ook vandaag is het weer een zonnige dag, bijna windstil, en een aangename temperatuur van 26 graden.
En dan kom ik op mijn weg bij Bad Bruckenau, de voormalige zomerresidentie van de
vroegere Beierse koning Ludwig de Eerste.
Men begon met de bouw van de zogenaamde “kursaalgebouw” op 25 augustus 1827, de verjaardag van de koning, en het werk was klaar in juli 1833.
Er staan hier verschillende gebouwen, die allen verschillend zijn van architectuur. De tuin is openbaar, en overal staan bankjes, waar men heerlijk kan vertoeven.
Zoals ik in het begin al vertelde, was het ook een dag van klimmen en dalen.
Er waren momenten bij dat ik werkelijk dacht dat ik niet boven zou komen.
Er waren dan ook hellingen bij van maar liefst 14 %, en eentje zelfs van 17 %. Eerst omhoog, EN daarna weer omlaag, waarbij ik vol doodsverachting, zeer hoge snelheden bereikte.
Gelukkig is alles weer goed gegaan, en ben ik veilig in mijn hotel aangekomen. Ik mocht mijn scooter parkeren in de privé schuur van de hotelier.
Dan ga ik zo meteen even naar het spektakel toe, want Angela Merkel komt hier vanavond in de stad,
gevolgd door een optreden van, als ik het goed gehoord heb, Sarah Conner.
En dan is er nog feest, met veel wijn en bier.
We zullen het zien.
Tot morgen