Vrijdag de 13
Wat een datum om je op avontuur te begeven, 100 km. heen en 100 km. terug om bij 5 graden boven nul op de scooter een gewonnen beker op te halen.
De lucht was strak blauw maar toch..... niet mijn ding maar ja ik kende Arold nog niet maar zijn reputatie was was hem al ver vooruit gegaan dus hij komt “gewoon” dus de verwarming op 21 graden de koffie zo heet mogelijk en de Jägermeister zo koud mogelijk en dan zou ik hem wel weer tot leven weten te brengen dacht ik nog.
Gelukkig hadden zijn grijze cellen hem toch tot bezinning gebracht en kwam hij in gezelschap van Wanda op vier wielen en met 'n dak boven zijn hoofd naar Heerlen.
De Jägermeister als opwarmer was niet nodig en misschien ook wel verstandig want zelfs in zuid Limburg doet de politie akelig tegen verkeersdeelnemers met 'n slok op.
Onder het genot van 'n bakkie met (natuurlijk) 'n stuk vlaai met twee vingers dik de slagroom erop zoals dat hoort passeerde het ene na het andere scooter avontuur de revue en weer vloog de tijd ons als een opgevoerde scooter langs de oren.
Met de afspraak dat deze minimeeting voor herhaling vatbaar was maar dan in de komende zomer zodat we nog voor stof voor toekomstige scooteravonturen in ons Limburgse heuvellandschap kunnen opdoen hebben we afscheid genomen en heb ik “de film” van hun bezoekje nog eventjes terug gedraaid door snel dit verslag te maken in de hoop dat ik Arold voor ben (hihihi).
Arold en Wanda
De plechtige overhandiging van de beker
Marian, Jo, Arold en Wanda