Laat ik vooraf beginnen met te zeggen dat ik geen denderende chauffeur ben.
Het moet bij mij altijd zo hard als de lepel gieten kan. Ongeduldig, geen begrip, etc.
Twee keer gedaan over mijn praktijkexamen en ook meerdere auto's en brommers in de vernieling gereden.
Nee; ik vind autorijden maar helemaal niks.
Ik luister dan ook altijd graag en soms ook met verbazing naar de verhalen van mensen die dagelijks langs de weg zitten voor hun plezier of hun beroep en de meest vreemdsoortige dingen meemaken.
Chrashcompilaties, verkeers-aso's, Dashcamvideo's, ik kijk er eveneens graag naar.
Het is vaak zo dat mensen zichzelf de beste chauffeur vinden en alles om zich heen maar helemaal niks.
Regelmatig tref ik echter mensen waarvan zelfs ik me af vraag of ze hun rijbewijs toevallig bij een pak spritsen hebben gekregen.
Van mezelf weet ik dat ik een waardeloze chauffeur ben en ik ben ook nog eens vreselijk driftig achter het stuur.
Mensen schieten niet op, fietsers steken hun hand niet uit of rijden met zijn drieën naast elkaar.
Het zal niet de eerste keer zijn dat ik mijn hoofd uit het raam steek om te vragen of de dames en heren van de pot gerukt zijn en dat ze beter effe op pleuren als ze vandaag nog warm willen schijten....
Daarom rijd ik liever maar geen auto en rij ik ook liever niet mee met anderen, mits ik weet dat het uitstekende chauffeurs zijn. Beter voor mezelf; beter voor iedereen.
Op 2 wielen is gewoon veel fijner.
Overal smooth en swiftly tussendoor. Vrijheid. Geen files en ander trigger-achtige zaken.
Maar wat is er toch aan de hand met mijn echtgenote??
Op feestjes heeft ze het hoogste woord over het rijgedrag van haar medeweggebruikers.
En niet zelden hoor ik verhalen dat ze weer eens ternauwernood een ramp heeft weten te voorkomen.
Toegegeven; ze heeft pas 1 x schade gereden in 42 jaar, en dat was ook nog eens heel lullig.
En iedereen zegt dat ze zeer kordaat rijdt en netjes is in het verkeer.
Maar.... waarom veranderd haar rijstijl ineens als ik naast haar zit??
Auto 2x af laten slaan voor het stoplicht, een ruime bocht (op- of afrit rijksweg) niet vloeiend kunnen nemen, maar constant corrigeren met kleine rukjes aan het stuur, achteruit rijden en precies de verkeerde kant op steken, aan allerlei knopjes gaan draaien en de radio gaan bedienen op het moment dat ze een rotonde aan het nemen is, 35km/u proberen te rijden in zijn 5de versnelling, door de bocht in de vierde versnelling, om kort te gaan: Rijden als een volslagen randdebiele gehandicapte.
En waag het nou niet om er wat van te zeggen.... want dan...
Uiteraard het portier dichtdraaien met een sleutelbos van een kilo of 4 en dan vreemd opkijken dat er krassen op het portier zitten en ook nog het lef hebben om te vragen of dat onder de garantie valt.
Pfffff.....
Ligt het aan mij? Ben ik de enige?