Vandaag iets gedaan wat al langer op de planning stond.
Vanochtend vroeg opgestaan om zo lang mogelijk van het mooie weer te genieten en kilometers te maken
Op het fietsje naar de schuur waar mijn brompony staat en de boel in orde gemaakt.
Accuutje was wat leegjes, maar die zou vandaag wel voldoende bijgeladen worden.
Lekker richting Bodegraven getuft en van daaruit door de Meije via Zegveld naar Woerdense verlaat.
Hoe ik toen gereden ben weet ik niet meer, maar ik heb vreselijk veel moois gezien.
Uiteindelijk vlak voor Breukelen rechtsaf naar Haarzuilens, om via Vleuten een bakkie te gaan doen bij mijn bloedgabber in de Meern/Langerak.
Na het drankje dwars door een loeidruk Utreg gereden richting Bunnik en van daaruit richting Culemborg.
Vanuit Culemborg aan de noordkant van de door mij zo geliefde Lekdijk naar Vianen getuft.
Veel motorvolk vanwege het mooie weer. Bij Vianen overgestoken en terug naar Hagesteijn gereden om een ouwe vakbroeder van me op te zoeken.
We kennen elkaar al 13 jaar. Hij (ex leermeester van het G.O.C.) heeft me destijds geinstrueerd hoe de pers te bedienen waar ik mee werk.
Aangezien we toen de enigen waren in een verder leeg pand konden we lekker ouwehoeren en na het werk een biertje nemen.
Zo kwam ik erachter dat hij, net als ik een Oost Europese vrouw heeft en gek is op sleutelen aan brommers en auto's
Zoiets schept een band.
We konden ook uren ouwehoeren over het leven en de gewoontes in Polen en Bulgarije.
Vandaar dat ik hem elk jaar bezocht om effe bij te praten.
We belden verder niet, maar het was gewoon goed zo.
Kom ik met mijn blije bek aan de deur en vraag aan een, voor mij vreemde, vrouw in de tuin of John er ook was.
Toen haar gezicht betrok voelde ik de bui al hangen.
Het bleek zijn schoonzus te zijn die me vertelde dat hij vorige maand overleden was.
Ik kon wel door de grond zakken.
Uitgerekend rond die tijd heb ik een tour afgelast omdat ik de avond tevoren iets te diep in het glaasje had gekeken.
John's vrouw Jolanda heette me hartelijk welkom en heeft me alles verteld, in de tuin die grenst aan de overbekende stuw.
Ik wist dat John ziek was (non-hodgkin) maar dat het sinds ons laatste bezoek zo hard bergafwaarts was gegaan had niemand verwacht.
Zijn kop wilde nog wel, maar zijn lichaam was op.
Vorige maand heeft hij euthanasie laten plegen op een leeftijd van 62 jaar.
Afijn, frisje, chipje, praatje.
En dan ga je weer op je scootertje op huis aan, met de mededeling dat pleisterplaats Hagestein altijd open is voor je.
Je kop in de wind en de zon.
Beseffend hoe zielsgelukkig je bent met een goede gezondheid en hoe vergankelijk alles is.
Ik heb de scooter ongewassen in het hok gezet en heb voor old times sake maar een biertje gedronken op John.
Het ga je goed ouwe jongen.
Ik ga je missen.