Dag 10
Wat heb ik lekker geslapen.
Daardoor heb ik schijnbaar ook mijn alarm niet gehoord, want ik schrok om kwart over 7 wakker.
Normaal ben ik altijd om half 7, uiterlijk kwart voor 7 op.
Geen probleem natuurlijk, maar ik had afgesproken om mijn ontbijt om 8 uur te gebruiken.
Toen ik beneden kwam, was ik de enige, en de laatste. Al betwijfel ik of er nog wel andere gasten waren.
Hoewel er niet veel op de ontbijttafel stond, was het toch ruim voldoende voor mij.
En van alle koffie die ik ’s-morgens te drinken heb gekregen, was dit de meest smakelijke. Meestal is het net slootwater, erg slappe koffie, maar deze koffie had een perfecte smaak.
In al mijn haast om weg te gaan, vergat ik de kamersleutel in te leveren. Ik had de vorige dag al betaald, dus ik kon zo weglopen. Maar nog voordat mijn tas op de scooter zat, stond er al iemand naast me om de sleutel terug te vragen.
Vandaag wilde ik richting Dettenheim rijden. Als ik mijn navigatie telkens voor een deel van de route zou programmeren, dan kon ik precies tussen Stuttgart en Karlsruhe door rijden. De grote steden probeer ik te omzeilen.
Daarom eerst maar eens richting Herrenberg.
Het pakt goed uit, want het wordt weer een landelijke route, via verschillende aantrekkelijke dorpjes.
Als ik dan door Engstlatt (Balingen) rijd, word ik meteen getrakteerd op een paar mooi vakwerkhuizen. Alles wijst erop dat dit een fijne dag gaat worden. De zon staat hoog aan de hemel, er is geen wolkje te bekennen, en zelfs de scooter lijkt een goeie dag te hebben.
Even moet ik over een wat drukkere weg, maar al snel kan ik eraf en zoek de rustige wegen op.
Ik breng een bezoek aan Rottenburg, een leuke middelgrote stad.
In het centrum van de stad staat de domkerk. Voor een domkerk viel mij het interieur behoorlijk tegen.
Nee, dan is het marktplein, waaraan de kerk is gebouwd een stuk mooier om te zien.
Nadat ik even wat rondgekeken heb, ga ik verder richting Calw.
Telkens weer krijg ik van de natuur een ander panorama voorgeschoteld. Zo mooi, dat ik toch een paar keer stop, om het gewoon even in me op te nemen. Dit is door een amateur als ik zelf ben, niet te fotograferen.
In Calw staan de restanten van een oud klooster. Het is het voormalige Benediktijnenklooster van St. Aurelius en St. Peter en Paul.
Vanaf de weg trekken de overblijfselen van dit klooster direct je aandacht.
Het klooster dateert al van 1082. Door de reformatie, en onder invloed van diverse oorlogen zijn verschillende gebouwen natuurlijk niet meer zoals ze orgineel waren.
Franse troepen hebben in de negenjarige oorlog (van 1688 tot 1697) de kloosterkerk, de kloosterschool en het kasteel, in brand gestoken en op die manier vernield.
Ondertussen begint het alweer tijd te worden voor een kleine koffiepauze.
Vandaag maar weer eens appelgebak bij de koffie.
Dit is ook een mooie gelegenheid om even te kijken hoe ik verder zal rijden, en om even mijn mail te lezen.
Ik besluit om verder te gaan naar Pforzheim.
Via wegnummer 463 rijd ik door het Monchaudal.
Naast me loopt het riviertje "Nagold" met me mee.
Het is echt een schitterde route.
De weg is mooi glad asfalt, zoder gaten of reparatiestukken.
Zowel links als rechts, steken de bergen omhoog, vol met bomen.
Het zijn dan wel niet de Alpen, maar als je ze moet beklimmen, heb je er nog een flinke kluif aan.
Vanaf Pforzheim ga ik verder naar Weingarten. Hoewel de weg opgebroken is, weet ik via een fietspad, en wat verboden weggetjes, toch weer op de juiste route te komen.
Weingarten is ook zo'n stad om je vingers bij af te likken, vol vakwerkhuizen en andere mooie panden.
Een klein stroompje is bekleed met veel groen, en zit er echt idyllisch uit.
Het laatste stuk wat ik vandaag zou rijden, is het meest slechte stuk van de dag.
Want ondanks al mijn gepuzzel in Google Maps , kom ik toch nog op de B36 terecht.
En hoewel ik hier mag rijden, voel ik me niet prettig.
Verkeer raast hier met 100 km per uur overheen, en er is geen vluchtstrook waar ik op kan rijden.
Dit blijft zo voor een kleine 5 km. Dan kan ik van de weg af.
Ik ga op zoek naar een hotel, maar in Duitsland heb je niet zomaar overal internet.
Ik kan dus niet op mijn telefoon zoeken bij Booking.com.
Dus dan maar door een paar dorpjes gaan rijden, om op goed geluk iets tegen te komen.
Na een kleine 10 km heb ik geluk.
Ik ben aangekomen in Philippsburg, en zie toevallig een "Gasthaus mit Fremdenzimmer".
De deur is gesloten, maar als ik aanbel wordt er open gedaan, en kan ik een kamer krijgen voor deze nacht.
Ik ben weer helemaal blij. Ik kan straks slapen, en morgen weer verder gaan met mijn expeditie om thuis te komen, als het kan MET mijn scooter.
So far, so good.
Tot morgen