Zaterdag 17 augustus
Wat is het toch snel gegaan.
Vandaag krijgen we alweer de laatste overnachting van onze vakantie.
Dit keer gaat de rit naar Recke.
Het weer is niet best, het heeft al behoorlijk geregend, en het is nog niet droog, al is het wel minder hard gaan regenen.
Ja, niet alle dagen zullen wel droog verlopen, dat was ook best wel te verwachten.
Tot op heden hebben we eigenlijk alleen maar mooi weer gehad.
Mijn verkoudheid is beslist nog niet over, en ik ben dus vanmorgen begonnen met een warme douche, in de hoop dat alles een beetje los zou komen.
Afgelopen nacht ben ik en paar keer uit bed geweest, omdat ik last had van die kriebelhoest.
Nou is dat niks apart, dat ik een paar keer wakker word, want als je ouder wordt, en je drinkt de avond ervoor een paar glazen, dan moet je dat kwijt. En dat gaat wat moeizamer als toen ik 20 was.
Na een uitgebreid, en echt perfect ontbijt, checken we uit, en gaan er vandoor.
Maar niet natuurlijk voordat we onze regenkleding aangetrokken hebben.
Nu heb ik het al vaker verteld, maar na een minuut of 10 werd het droog. Het zag er nog steeds zeer donker uit, maar er viel geen druppel meer.
Toch hebben we de regenkleding maar aangehouden tot de eerste stop in Leveste, waar we bij een benzinestation een heerlijke kop koffie genomen hebben.
En ondanks de zwaar bewolkte lucht, kwam er zowaar toch nog soms een zonnetje tevoorschijn.
Hele lange tijd hebben we een doorgaande weg gereden die naar Osnabrück leidt.
Weliswaar geen spectaculaire weg, maar het schoot lekker op, en je kon op de vluchtstrook rijden, zodat je het overige verkeer niet zo ophoudt.
Toen het tijd was om te tanken, zijn we van de route afgeweken, en zijn even een naastliggend dorp binnengereden.
Meteen hebben we van de gelegenheid gebruik gemaakt om een heerlijk broodje te kopen, zodat mens en machine weer aan het laatste stuk konden beginnen.
Met nog maar 75 km voor de boeg, ging het allemaal wel erg snel.
In Bohmte stopte we even bij een stationnetje, omdat ik Kees wilde zeggen dat hij niet gek op moet kijken als ik ineens bij een boerderij stop.
Ik had al een paar keer gezien dat er bij heel veel boerderijen, maar ook gewone huizen, iets boven de deur geschreven was.
En, nieuwsgierig als ik ben, wilde ik dat wel van dichtbij zien.
Nou, daar hoefde we niet ver voor te rijden, we stonden al vrij snel weer stil.
Nu heb ik er meerdere gezien, en ze zijn allemaal verschillend. Soms lees je wanneer het huis verbouwd is, en door wie.
Soms staat er een spreuk, en daaronder de naam van degenie die de spreuk erop heeft gezet.
En op de foto, een christelijke uitspraak, vertrouw op de Heer, en niet op uw verstand.
Hoe dichter we bij ons hotel kwamen, hoe donkerder de lucht werd, en 20 kilometer voor dat we er waren, begon het weer te regenen. We zijn doorgereden, en hebben het er goed afgebracht, want ook deze bui zette niet echt door.
Scooter nat, helm en jas nat, maar de rest droog.
Bij aankomst wilden we onze spullen uit de scooter halen, toen juist op dat moment de hotel-eigenaar naar ons toe kwam lopen, en ons wees op een prive-parkeerplaats aan de andere zijde van het gebouw.
Nou, daar zeggen we geen nee tegen.
Meteen op de kamer hebben we gedoucht. (Ieder op zijn eigen kamer natuurlijk).
Daarna een klein wandelingetje door het dorpje, om te kijken waar we kunnen eten, want de eigenaar vertelde,
dat sinds de dood van zijn "papa", er geen keuken meer was in het hotel.
Het is een stil dorpje.De meeste winkels zijn dicht op zaterdagmiddag, behalve een supermarkt, en een modezaak.
Die kunnen ze ook wel sluiten, want er was niet één klant binnen.
Zometeen gaan we een hapje doen, en daarna misschien in de bar van het hotel nog iets drinken.
Het zal niet laat worden, want ik voel me nog niet 100 %.
Morgen de laatste rit, vanaf hier naar het huisadres van Kees. Een afstand van ongeveer 100 km.
Ik zou misschien daar nog een nachtje blijven, maar als ik nog niet in orde ben, rij ik na een kopje koffie door naar huis.
We gaan het zien.
Tot morgen