Na zeven maanden thuiswerken komen de muren soms wel een beetje op me af. En dan de hele dag door dat oeverloze geouwehoer over kerauna in de media, waar iedereen weer wat van vindt. En die meningen van anderen vormen weer brandstof voor de volgende discussie, en zo zitten we muurvast in een vicieuze circel van gezeik en gedoe. Boos worden helpt niet, vluchten wel. Even weg uit de dagelijkse sleur.
Nu wordt vaak gezegd dat Zuid-Holland veel te vol en te druk is. Daar kan ik criticasters niet helemaal ongelijk in geven, maar je hoeft toch echt niet helemaal naar Groningen voor rust en ruimte. Zeker niet als je met de scooter op pad gaat op een winderige woensdagmiddag in oktober. Als je via Midden-Delfland en door het Westland naar Hoek van Holland rijdt, kom je nog behoorlijk wat wijdse uitzichten tegen.
Net voorbij Schipluiden waan je je even alleen in de polder. Dan kan je in rust genieten van de prachtige dreigende herfstlucht.
In de buurt van Maasdijk veranderde de lucht weer door de zon die door de wolken probeerde te breken.
Eenmaal aangekomen bij de Maeslantkering had de zon uiteindelijk van de wolken gewonnen. En dan schittert dat indrukwekkende bouwwerk toch wel (nee, ik bedoel niet m'n Kymco ).
Eenmaal bij zee besef ik me hoeveel je kan zien en beleven in een rondje van pakweg 100 km. Wat mij betreft het beste medicijn als je de situatie even zat bent. Met een verruimde blik weer huiswaarts.
Door de harde wind onderweg varieerde de snelheid van 45 tot 70 km/h. Maar de Kymco trekt het allemaal prima. Vooralsnog lijkt de nieuwe Deestone achterband z'n werk prima te doen. Ik heb toch wel spijt dat ik de voorband niet heb laten vervangen, want ik had onderweg weer een schrikmoment toen het voorwiel bij licht aanremmen op (gelukkig) lage snelheid weggleed. Zo gek had ik het nog niet meegemaakt... En tsja, na zo'n ritje zal er ook weer gewassen moeten worden.