Het is zondag 24 juni 08.00 uur als we aan onze vakantie trip naar zuid Frankrijk beginnen.
Evenals vooraf gaande jaren lift de Burgman mee achter onze Corsa.
Die dag 850 km. snelweg naar Voreppe even ten noorden van Grenoble waar we onze Corsa/trailer bij het Novotel-hotel gedurende onze 8-daagse Burgman trip mogen achterlaten.
Op maandag 25 juni eerst even 30 km. snelweg en dan begint de pret.
Ik had van de winter thuis reeds met Google-maps de omgeving verkend en met Tyre een route uitgezet voor de TomTom over de meest afgelegen en mooiste weggetjes.
De onbekende Noyer-pas ontvouwde zich voor onze ogen als een van de mooiste passen waar we ooit gereden hebben, niet de hoogte en de moeilijkheidsgraad van bv. een Stelvio-pas...maar zeker zo mooi.
Op de pas-hoogte een goed restaurant en een terras met een prachtige view.
Onze eerste tussenlanding zou na ca. 200 km. in het gezellige bergdorpje Barcelonette zijn.
Met onderweg natuurlijk de nodige tussen-tussenlandingen om van de omgeving te genieten.
Dinsdag 26 juni gingen we verder zuidwaarts over diverse bergpassen waarvan de Col de la cayolle en de Col de Turini de hoogste en meest bekende waren.
Na ca. 250 km. arriveerden wij in Menton waar we enkele dagen zouden verblijven.
Het was 32 graden en de middellandse zee zag er vanaf ons hotel-balkon heel verleidelijk uit.
Het oude stadsgedeelte van Menton is heel apart en gezellig en een bezoekje staat uiteraard op ons programma.
Maar natuurlijk ook even tijd voor ontspanning na al dat "afzien" in de bergen.
Maar niet te lang...want we bevinden ons maar 10 km. van Monaco en daar willen we ook graag naar heen.
Een retourtje van € 11.00 voor twee personen met de trein verlost ons van een parkeerprobleem in de mierenhoop die Monaco heet.
Nou regent het in Monaco misschien 5 dagen per jaar en ja hoor...die dag regent het.
Maar echte erg vonden wij dat niet want Monaco ligt tegen een berg en het is er trap op en trap af en om dat bij 32 graden te doen is ook geen pretje dus even bij een van de talloze souvenir-winkeltjes 'n poncho kopen en gaan zien wat we willen zien,
Het optrekje van de Grimaldi's
De schitterende paleis tuinen.
En natuurlijk even de berg af naar de haven om te kijken of daar iets voor ons bij ligt.
Hier lag genoeg...maar helaas niets voor ons.
Zaterdag nemen we afscheid van Menton om natuurlijk via de spannendste weggetjes naar Castellane te rijden.
Het was er warm...nee...snikheet, en mijn drankverbruik was hoger dan het benzineverbruik van de Burgman.
Castellane ons wel bekend van vorig jaar en een prima uitval basis voor de Gorges du Verdon die we dan ook op zondag met volle teugen gaan genieten.
Waren de Franse lavendelboeren ons vorig jaar te snel af geweest...dit jaar waren we op tijd.
Bij een bezoek aan het middeleeuwse dorpje Trigance moest ik om de Burgman te parkeren op een smal en sterk hellend weggetje draaien.
Een verstandige motorrijder laat z'n passagier dan even afstappen om dan solo voorzichtig te keren, maar na zovele extreem moeilijke weggetjes bedwongen te hebben dacht ik dat wel even met de duo te doen.
Halverwege dreigde ik de balans te verliezen en reageerde ik gelukkig in een reflex om het enige juiste te doen nm. gas geven, daardoor herstelde de balans zich maar had ik op dat moment teveel snelheid om veilig op de smalle weg te draaien en heb ik 'n stukje "of-road" moeten nemen en ja...daar zijn ze niet voor gebouwd.
Even schrikken en slikken en verder niets aan de hand...dacht ik op dat moment.
Op de prachtige terugweg naar Castellane gedroeg de Burgman zich verder ook perfect, geen gekke geluiden of iets dergelijks.
Bij het hotel aangekomen parkeerde ik de Burgman in de achtertuin op de middenbok en dat had ik zoals achteraf zou blijken beter niet kunnen doen.
Toen we de volgende ochtend gepakt en gezakt aan onze laatste Burgman-dag richting Voreppe wilden beginnen dacht onze Burgman daar anders over...hij schakelde niet meer, niet in de automaat en niet meer handmatig.
Maarja...achteraf...door dat stukje "of-road" heeft een schakelaar bij de middenbok (wist helemaal niet dat die daar zat) een tik gekregen waardoor het ca. 1 cm. lange stifje krom was en bij het op de middenbok parkeren werd deze ingedrukt en bleef hij ingedrukt waardoor een beveiliging voorkomt dat de CVT schakelt.
Achteraf betekend dat ik hier thuis achter kwam.
Tja...verzin dit maar eens!
Ik kwam er in elk geval niet op en heb ten einde raad de ANWB-alarmcentrale ingeschakeld.
De volgend stressprocedure volgde:
Met een taxi van Castellane naar het 60 km. zuidelijker gelegen Grasse gereden om een huurauto op te halen. (€ 150.00 taxi kosten)
Met de huurauto dezelfde dag 310 km. door de bergen naar Voreppe waar onze auto met trailer bij het hotel geparkeerd stonden.
De volgende dag eerst de huurauto in Grenoble inleveren en met de taxi terug naar ons hotel in Voreppe (€ 32.00 taxi kosten) om vervolgens met de Corsa en trailer naar Castellane te rijden om de gestrande Burgman op te halen, een retourtje van 500 km. door de bergen...pppfff!
Na een extra overnachting in Voreppe ( ANWB bedankt) de 850 km. thuisreis naar Heerlen aan getreden waar we woensdag 4 juli ca. 18.00 uur arriveerden.
En eigenlijk...zijn we nu aan vakantie toe!
Jo & Marian.