Oostenrijk - Kaunertal
Geplaatst: 01 aug 2019, 23:05
Zaterdag 6 juli was de dag waar we zolang naar uitgekeken hadden, we gaan kijken wat er achter de horizon is!
Nou hebben wij een hekel aan uren voor je uit turen terwijl de honderden autobaan kilometers onder je vandaan denderen dus doen we dit tafereel zoals we dat de laatste jaren doen namelijk op de ouwe lu....-toer, lees: met de auto en de Burgman op de trailer erachter.
Ons doel is het in het Oostenrijkse Kaunertal gelegen hotel Weisseespitze
Maar we zouden eerst nog tussenlanden in zuid Duitsland vlak voor de Oostenrijkse grens zodat we niet na 500 km. Duitse autobaan de altijd vreselijk drukke Fernpas op dezelfde dag over moesten.
Voor de eerste overnachting hadden we een heel rustig gelegen hotel met een mooi terras geboekt.
De volgende dag ging het heerlijk uitgerust verder over de eerder genoemde altijd (dus ook nu) drukke Fernpas richting Kaunertal waar we ca. 15 uur arriveerden.
Eerst de bagage in de hotelkamer uitstallen en vervolgens in de parkeerkelder van het hotel een plekje voor de Burgman claimen en daarna de Corsa en de trailer zien kwijt te raken.
Wat volgde was het vastleggen van het prachtige uitzicht dat we hadden vanaf het balkon van onze hotelkamer en het kunstig opgemaakt bed.
Bijna jammer om het door elkaar te maken.
Dag drie zouden we na een heerlijk en uitgebreid ontbijt de Kaunertaler-Gletscherstrasse oprijden die ons via tientalle hairpins door een prachtige omgeving naar 2800m. hoogte bracht, jammer dat voor deze 38 km. lange weg € 14.00 tol betaald moest worden anderzijds weerhoud dat sommige mensen waardoor er niet de verkeersdrukte is die je op sommige andere (gratis) passen tegenkomt.
Boven aangekomen zijn we dan na 'n paar honderd meter glibberen en glijden door de sneeuw naar het inwendige van de zorgvuldig afgedekte rest van de gletscher gelopen.
Dag vier is het Timmelsjoch aan de beurt, een pas die via het Ötztal de verbindingsweg naar Italië vormt, ook hier weer even € 14.00 neertellen.
Op de pashoogte was de temperatuur tegen het vriespunt maar het bleef ondanks dreigende luchten gelukkig droog.
Nadat ik mijn steentje had bijgedragen ging de afdaling aan de zuidkant richting Italië waar het met elke kilometer warmer werd en zo zaten we binnen 30 minuten van de vrieskou in 28 graden.
Hoe snel het kan gaan met de weersverandering daar dat laten de onderstaande foto's zien, Marian staat het ene moment bij 'n monument met een mooie tekst (vertaald: wat vriendschap verbind...kan politiek niet scheiden) in de wolken en binnen één minuut in de heldere lucht.
Dag vijf gaan we over het Hanhtenjoch via Lech over de Silvretta Hochalp Strasse.
Ook hier € 12.00 aftikken om er over te mogen.
Dag zes waren de weersvoorspellingen zo slecht dat we besloten een rustdag in te lassen die we gingen invullen in het binnenzwembad...sauna en stoombad van het hotel.
De foto's van de sauna besparen we jullie liever!
Dag zeven...goed weer dus tijd voor het onvermijdelijke...de bedwinging van de Stelvio.
Het is en blijft een ongelovige "knoeperd" het Mekka voor de ego-trippertjes.
Helaas zoals altijd erg druk!
Tijdens de afdaling richting Umbrailpas werden we nog even gespot!
De volgende dag zijn we naar de vrijstaat Samnaun in Zwitserland gereden, € 1.12 voor 'n liter Euro 95 en de sigaretten en flessen sterke drank verdwenen in kofferbak-ladingen belasting vrij de over de grens.
De laatste Kaunertal dag is aangebroken en na een afscheidsfoto bij het welkomsbord ging het weer noordwarts over de belachelijk drukke (of had ik dat al niet eens gezegd?) Fernpas.
Evenals de heenweg hadden we op de terugweg ook een tussenlanding gepland in zuid Duitsland.
Een prachtig gelegen hotel waar we onze stijf gezeten spiertjes van de afgelopen week even aan het werk hebben gezet met een flinke wandeling door de mooie omgeving.
Tja...aan alles komt een einde, rest ons nog 500 km. Duitse autobaan en dan moeten we weer teren op onze herinneringen.
Maar niet alvorens op gepaste wijze met een lokaal glas bier en een tevreden smile afscheid te nemen van weer een mooie ervaring.
10 dagen in 10 minuten:
Groetjes, Jo & Marian
Nou hebben wij een hekel aan uren voor je uit turen terwijl de honderden autobaan kilometers onder je vandaan denderen dus doen we dit tafereel zoals we dat de laatste jaren doen namelijk op de ouwe lu....-toer, lees: met de auto en de Burgman op de trailer erachter.
Ons doel is het in het Oostenrijkse Kaunertal gelegen hotel Weisseespitze
Maar we zouden eerst nog tussenlanden in zuid Duitsland vlak voor de Oostenrijkse grens zodat we niet na 500 km. Duitse autobaan de altijd vreselijk drukke Fernpas op dezelfde dag over moesten.
Voor de eerste overnachting hadden we een heel rustig gelegen hotel met een mooi terras geboekt.
De volgende dag ging het heerlijk uitgerust verder over de eerder genoemde altijd (dus ook nu) drukke Fernpas richting Kaunertal waar we ca. 15 uur arriveerden.
Eerst de bagage in de hotelkamer uitstallen en vervolgens in de parkeerkelder van het hotel een plekje voor de Burgman claimen en daarna de Corsa en de trailer zien kwijt te raken.
Wat volgde was het vastleggen van het prachtige uitzicht dat we hadden vanaf het balkon van onze hotelkamer en het kunstig opgemaakt bed.
Bijna jammer om het door elkaar te maken.
Dag drie zouden we na een heerlijk en uitgebreid ontbijt de Kaunertaler-Gletscherstrasse oprijden die ons via tientalle hairpins door een prachtige omgeving naar 2800m. hoogte bracht, jammer dat voor deze 38 km. lange weg € 14.00 tol betaald moest worden anderzijds weerhoud dat sommige mensen waardoor er niet de verkeersdrukte is die je op sommige andere (gratis) passen tegenkomt.
Boven aangekomen zijn we dan na 'n paar honderd meter glibberen en glijden door de sneeuw naar het inwendige van de zorgvuldig afgedekte rest van de gletscher gelopen.
Dag vier is het Timmelsjoch aan de beurt, een pas die via het Ötztal de verbindingsweg naar Italië vormt, ook hier weer even € 14.00 neertellen.
Op de pashoogte was de temperatuur tegen het vriespunt maar het bleef ondanks dreigende luchten gelukkig droog.
Nadat ik mijn steentje had bijgedragen ging de afdaling aan de zuidkant richting Italië waar het met elke kilometer warmer werd en zo zaten we binnen 30 minuten van de vrieskou in 28 graden.
Hoe snel het kan gaan met de weersverandering daar dat laten de onderstaande foto's zien, Marian staat het ene moment bij 'n monument met een mooie tekst (vertaald: wat vriendschap verbind...kan politiek niet scheiden) in de wolken en binnen één minuut in de heldere lucht.
Dag vijf gaan we over het Hanhtenjoch via Lech over de Silvretta Hochalp Strasse.
Ook hier € 12.00 aftikken om er over te mogen.
Dag zes waren de weersvoorspellingen zo slecht dat we besloten een rustdag in te lassen die we gingen invullen in het binnenzwembad...sauna en stoombad van het hotel.
De foto's van de sauna besparen we jullie liever!
Dag zeven...goed weer dus tijd voor het onvermijdelijke...de bedwinging van de Stelvio.
Het is en blijft een ongelovige "knoeperd" het Mekka voor de ego-trippertjes.
Helaas zoals altijd erg druk!
Tijdens de afdaling richting Umbrailpas werden we nog even gespot!
De volgende dag zijn we naar de vrijstaat Samnaun in Zwitserland gereden, € 1.12 voor 'n liter Euro 95 en de sigaretten en flessen sterke drank verdwenen in kofferbak-ladingen belasting vrij de over de grens.
De laatste Kaunertal dag is aangebroken en na een afscheidsfoto bij het welkomsbord ging het weer noordwarts over de belachelijk drukke (of had ik dat al niet eens gezegd?) Fernpas.
Evenals de heenweg hadden we op de terugweg ook een tussenlanding gepland in zuid Duitsland.
Een prachtig gelegen hotel waar we onze stijf gezeten spiertjes van de afgelopen week even aan het werk hebben gezet met een flinke wandeling door de mooie omgeving.
Tja...aan alles komt een einde, rest ons nog 500 km. Duitse autobaan en dan moeten we weer teren op onze herinneringen.
Maar niet alvorens op gepaste wijze met een lokaal glas bier en een tevreden smile afscheid te nemen van weer een mooie ervaring.
10 dagen in 10 minuten:
Groetjes, Jo & Marian