Het was nog donker toen mijn wekker piepend verzocht om uit bed te komen. Er staat me een behoorlijke tourdag te wachten en na de ochtendrituelen, een boterhammetje en kop koffie, hijs ik me in het motorpak en loop naar de garage. Stilletjes open ik de deur en daar staat Mycko, mijn Kymco Gran Dink, klaar om de reis aan te vangen. Onregelmatig kuchend draait de motor als ik hem start alsof hij daarmee zeggen wil nog niet echt wakker te zijn. De scooter is niet de enige..... Na een halve minuut loopt het motortje als een zonnetje en weet ik dat de scooter er klaar voor is. Inmiddels heb ik de GSM en benodigde laadsnoeren bevestigd en ben er ook klaar voor. De buurt ligt er nog stil bij om 05.00 uur. Ik sluit de garagedeur weer stilletjes, maar één kant schiet niet in het slot. Ik ben genoodzaakt om dit met enige kracht te doen en dat maakt wel een serieus lawaai. Er zullen vast en zeker buurtbewoners zijn geweest die dit hebben gehoord. Sorry buren......
Al snel verlaat ik mijn woonplaats richting de havens en in deze donkerte is het fijn verstralers (met dank aan Alibaba) op de scooter te hebben. De lichtopbrengst is prima en tot plm. 15 meter voor de scooter uit heb ik zicht op het wegdek.
De eerste 65 kilometer is bekende weg. Via Nieuwdorp, Heinkenszand, 's-Gravenpolder, Krabbendijke naar Bergen op Zoom. Een rit die op dit tijdstip 5 kwartier in beslag zal nemen. Vanaf Bergen op Zoom rij ik verder op google maps via Roosendaal en Zevenbergen naar Raamsdonk. Vanaf hier neem ik het halve zolenpad tot Waalwijk. Het halve zolenpad is de bijnaam voor het spoorlijntje dat op dit tracé heeft gelegen. Deze spoorlijn was belangrijk voor de aanvoer van benodigdheden voor de schoenenindustrie en uiteraard voor de afvoer van gereed product. Het bijna kaarsrechte (brom)fietspad heeft enkele gevaarlijke kruisingen waarvoor even afgeremd dient te worden. Voor de rest zijn er nauwelijks fietser of wielrenners op dit pad, dus de snelheid zit er goed in. Even voor Waalwijk wordt het bromfietspad een fietspad en neem nu de paralelstraten. Zodra ik Waalwijk uit ben ga ik via Drunen en Nieuwkuijk naar 's-Hertogenbosch. In deze stad was ik twee weken geleden met de brommer naar toe gereden voor de Bosschebollen meeting.
Denkend aan deze fantastische meeting bemerk ik niet eens dat google mij al in de richting van Rosmalen heeft geloodst. Vanaf daar naar Nuland en Oss, maar besluit te stoppen bij de McDonald in Geffen. Het is inmiddels 08.45 uur en in 10 minuten ben ik op de startplaats van de Maastour. Ik besluit een second-breakfast te nemen en enkele minuten later zit in met een McMuffin bacon and egg en een koffie in het zonnetje op het terras.
De rit is voorspoedig gelopen 4 volle uren rijden op het rijdende bankstel en ik zit 185 km ver van huis. Wat een fantastische ervaring.
Onderweg heb ik kleine dorpjes gezien, de mooie Nederlandse natuur in al haar facetten. Bosgebieden, heidevelden, vergezichten en rivierlandschappen. De akkerbouwgronden en veeteeltgebieden, bruggen, sluizen, vaarwegen en natuurlijk ook industrie en welvaart. Roofvogels die al hoog in de lucht zweven op zoek naar hun McMuizin.... Een eenzame visser aan de kant van de Mark en de koetsier op de bok van een koets die onderweg is naar elders. Allemaal zaken die aan mij voorbij zouden zijn gegaan als ik met de auto zou zijn.
Het is bijna half tien als ik weer op de brommer stap en naar Roel rij. Hij zit al in de poort van zijn tuin klaar om zijn gasten te ontvangen. Op typisch Brabantse wijze (koffie met worstenbroodje) wordt ik verwelkomd en al snel babbelen we over scooters, 50 cc, de club enzovoorts. Even later horen we het geluid van een 4-takt brommer en komen Marc en Nellie om de bocht heen gereden. De gesprekken gaan over kleine dingen en grote rampen en alles wat er tussen zit. Veel gesprekstof en uiteindelijk komen ook Victor, Sandra en Amendoim en sluiten zich aan.
De scooters worden gestart en de Maasroute begint. Zodra we eerste dijk oprijden zien we de hoge waterstand in de Maas die veroorzaakt is door de watersnoodramp van een dag daarvoor. Over de zuidelijk gelegen dijken rijden we naar Grave om daar de brug over te steken naar de andere kant van de Maas en dan in oostelijke richting. Onderweg stoppen we bij bierbrouwerij Oijen voor versterking van de innerlijke mens.
Speciaalbierbrouwerij Oijen is een voortzetting van de in 1989 in Oss opgerichte Bierbrouwerij Den Osche Brouwer. Op de huidige plek werd tot 2018 het bier gebrouwen waarna de brouwerij is verhuisd naar Lith. In de mestput van de locatie aan de Maasdijk, waar wij even pauzeren, wordt nog wel Jan Limoen gedistilleerd. Een soort limoncello.
Zodra de innerlijke mens sterk is geworden (het vlees blijft echter zwak) stappen we weer op de 50 cc's om de tourtocht voort te zetten. Via de brug bij Ravenstein nemen we afscheid van de Maas en touren binnendoor naar de startplaats terug. Rond half vijf zijn we daar en zijn nog lang niet bijgepraat. We blijven nog wat kletsen en gaan dan langzaamaan weer aan de terugreis denken. Volgende keer zullen we de gesprekken wel afronden !
Om en nabij 17.00 uur sta ik aan een benzinestation om Mycko vol te gooien en verlaat Oss via Geffen in de richting van Den Bosch.
De reis zal nu via de N65 naar Tilburg gaan. Dit heb ik al eerder gereden en is vrij snel en gemakkelijk, ware het niet dat de Tilburgse kermis de eerste dag open is. Een drukte van jewelste, waarbij ik met afvraag hoe ver 1½ meter in Tilburg is.
Maar goed het verkeer wordt omgeleid en natuurlijk is er geen rekening gehouden met brommerrijders. Dus soms tussen de auto's (wat niet mag) en soms op het fietspad (wat ook niet mag). Helaas wordt niet verteld hoe je wél moet. Dus wil je Tilburg uit, dan zal je 'burgerlijk ongehoorzaam' moeten zijn.
Ik vervolg de reis via Rijen, Breda, Etten-Leur en stop in Roosendaal om bij een snackbar wat te eten en drinken. Het is inmiddels al iets over zevenen, dus de maag wil gevoed worden.
Na deze maaltijd stap ik weer op voor het laatste traject door Roosendaal via Heimolen naar Bergen op Zoom. Daar aangekomen de Antwerpsestraatweg afrijden en rechtsaf richting Zeeland. Bekende weg dus dat "zit" wel goed, ondanks de zadelpijn.
Het is nog heerlijk en rij in mijn spijkerjasje door naar huis. Daar kom ik om 21.15 uur aan en heb dan totaal 454 kilometer gereden die dag. Een nieuw persoonlijk record. Thuis ga ik op de bank zitten en drink nog een lekker sapje. Ik ben niet erg vermoeid; althans niet zo vermoeid als dat ik een dag met de auto weg ben.
Ik wil de STN bedanken
voor het mogelijk maken van deze rit en in het bijzonder Roel bedanken voor het uitzetten en organiseren van de Maastour
. Graag tot een volgende keer.