Toen de voordeur zachtjes in het slot klikte, sloeg de klok van de Kerk één slag als teken dat het half acht was. Het is nog donker op deze zaterdag de 22e januari en als ik naar mijn garage loop, bemerk ik dat het nog fris is. Geen koude of vochtige omstandigheden zoals het in januari ook kan zijn, maar goed fris. Gelukkig heb ik mezelf dik aangekleed met een dubbel paar sokken, een skibroek onder de motorbroek, een T-Shirt, sportshirt en sweater onder het motorjack en voor straks de helm met kin windklep en een paar handschoenen. Hopen dat het niet te koud is, want er staat me een rit van 130 km te wachten.
Ik rij Mycko, de trouwe Kymco Gran Dink uit de garage, maak contact, knijp de rem in, draai 1x aan de gashandle en laat los, en druk dan de startknop in. Meteen wordt het motortje wakker en begint lekker te draaien. Dan installeer ik mijn GSM en sluit helmkit en GSM aan op de USB. Vorige week heb ik nog een flinke toer door Zuid-Beveland gemaakt, dus banden staan nog prima op druk en de tank is nog vol. Klaar voor de start.
Om 07.40 deed ik de LED verstralers aan en rij ik van de garage weg richting Rotterdam. Op weg naar de Nieuwjaarstocht met als startpunt Bleiswijk. Eerst zou ik alleen naar Hoek van Holland komen om iedereen te zien. Maar zowel de heen- als de terugreis dezelfde route rijden, vind ik wat saai. Dus heb ik gekeken hoeveel het omrijden was via Rotterdam. Dit bleek zoveel kilometers te zijn, dat ik net zo goed naar Bleiswijk kon rijden om dan aan te sluiten. De weersverwachtingen waren ook goed, dus alles bij elkaar een tocht die best te doen leek.
De eerste tijd was het nog donker, maar toen ik rond half negen de Zeelandbrug opreed, was het al een stuk lichter. Er stonden onderaan de Zeelandbrug enkele vroege vissers te vissen voor hun avondmaaltje. Een ervan zal het wel koud hebben gehad want hij was zijn armen rond zijn lichaam aan het slaan. Trouwens, mijn tenen beginnen ook wat kouwelijk aan te voelen; ondanks de dubbele sokken. Terwijl de brommer iets snelheid verliest vanwege de steile klim naar de brug, zie ik Zierikzee opdoemen. De windzak geeft een windkracht 2 tot 3 Beaufort aan vanuit westelijke richting, dus wordt het een rustige tocht over de brug. Een meeuw zweeft enkele meters voor me op de windbreking van de brug. Ik rijd GPS 56 km/h en loop in op de meeuw. Als ik naast hem kom schikt hij en verandert ineens de koers. Enkele auto's zoeven met 80 voorbij. Zouden zij dit ook in de gaten hebben ? De natuur, wat er zich afspeelt ?
De weg die ik nu volg heb ik al meerdere keren gereden, dus Google Maps nog niet nodig. Nee, tot het Hellegatsplein zal ik niet verdwalen. Ik zoef Schouwen-Duiveland over en verlaat dit eiland via Bruinisse. Het begint nu echt licht te worden en ook iets frisser.
Ik snor met een vaartje van 58 km/h over de Grevelingendam en geniet van al het moois om mij heen. De natuur is prachtig; ook in de winter als de bomen alleen hout vertonen en geen groen bladergewelf. Het dorre gras, de natte landbouwpercelen en drassige weilanden waarop het alleen goed toeven is voor ganzen op doortocht. Ik zie de scholeksters op de droog gevallen delen hun ontbijt opscharrelen en de meeuwen af en toe vanaf hoogte in het water plonsen.
Vanaf Zierikzee tot net na de dam, rijdt men op de parallelweg van de N59. Daarna gaat de rit over oude dijken en polders. Door het lezen van de straatnaamborden valt het mij ineens op dat er vele varianten op "oud en nieuw" zijn. Zo zijn er de Nieuwe ouddorpseweg, de oude ouddorpseweg, de oude nieuwlandseweg en de nieuwe nieuwlandseweg. Ik ken deze vanuit het Walcherse, maar lees deze ook weer hier in de omgeving van Oude Tonge en het zal mij niet verbazen als in de omgeving van Ouddorp (ZH) ook dit soort wegennamen voorkomen. Al mijmerend geniet ik van de Flakkeese natuur en voordat ik het weet ben ik alweer bij Hetty's. Hetty's is de snackbar waar ik op een terugtocht wel eens wat consumeer en is gelegen bij het busstation/carpoolplaats bij Ooltgensplaat. Nog even en dan zit ik op de laatste dam voor deze ochtend.
Naast de dam liggen de Heilige platen. Een natuurgebied van grassen, schorren en slikken. Een kudde hooglanders proberen nog wat sappige grassen en andere gewassen te vinden; een kostelijk gezicht om even bij stil te staan en van te genieten.
Het schiet al op en zie dat het half tien is als ik het Hellegatsplein oprijd. Rechtsaf leidt naar Willemstad en ik ga linksaf naar de richting van Barendrecht/Rotterdam. Er geldt een snelheidsbeperking op de hoofdbaan van de brug van 50 km/h, dus haal ik heel wat auto's in. Na de brug gaat de weg via Numansdorp, Klaaswaal en Mijnsheerenland naar de Heinenoordtunnel. Een andere brommer staat te wachten voor het rode licht. Ik weet inmiddels dat het lang duurt voordat het groen wordt, omdat dit verkeerslicht aangeeft of er tegenliggers te verwachten zijn. Met de brommer kan ik ruimschoots iedere tegenligger passeren, dus ik rij door. Even later zie ik in mijn spiegel dat mijn collega bromfietser ook maar doorrijd. Enkele wielrenners trotseren de steile klim vanuit de andere kant en halverwege de tunnel kom ik een tractor tegen.
Vanaf de tunnel rij ik door Barendrecht, onderdoor de A15 Rotterdam-Lombardijen binnen. Dan via het Maasstad ziekenhuis en IJsselmonde naar de van Brienenoordbrug. Nadat ik deze ben overgereden wil Google mij via Rivium loodsen. Ik weiger dit pertinent en daar begint het gehannes. Google wil dit; ik wil iets anders. Via het Toepad en de Kralingse zoom vervolg ik mijn weg en blijf gewoon rechtdoor kachelen. Ik krijg een groene duim van het elektrische snelheidsmeterbord omdat ik 50 km/h rij. Leuke stad Rotterdam. Beloont worden omdat de snelheidslimiet van 35 km/h wordt overschreden.
Het gaat op rolletjes om Rotterdam te doorkruisen en daar ben ik alweer bij de Pekhuisbrug. Langs het mooie gebied van de Rottemeren kom ik bij de Bleiswijkse verlaat. Omstreeks 11 uur bereik de verzamelplaats en zie Edwin staan.
Edwin is blij verrast me te zien, want dacht niet dat ik het hele stuk zou komen brommen. Ik heb het toch gedaan en ondanks mijn vele kleding was het fris, maar redelijk te doen. Bij de Mac even opgewarmd terwijl we op koffie stonden te wachten en bij terugkomst waren Heinz en zijn vader er ook. De rit kon beginnen nadat we eerst even h.e.e.a. hadden geupdate.
De Nieuwjaarstocht ging vanaf het startpunt via Pijnacker, Delftgauw en Delft naar Schipluiden. De rit voerde langs bijna alles wat Nederland heeft. Mooie polders, uitgestrekte kassengebieden, vaarten en vaartwegen, pittoreske dorpjes en saaie stadswijken. Mij viel wel op dat de einder toch altijd weer uit bebouwing bestond. Maar ook dit is Nederland. In Schipluiden sloot Jan-H aan die de leidersrol even overnam en richting Steenpolder koerste.
Daar gaf hij uitleg over de grootste offshore schepen van de wereld die aan de overkant van de Maas lagen. Maar @
Jan-H er is nog een grotere namelijk de Pioneering Spirit (zie
https://www.schuttevaer.nl/nieuws/offshore/2019/05/26/pioneering-spirit-gaat-48-000-ton-heffen/.
Vanaf daar zijn we naar de berg bij de Maaslandkering gereden en sloten Victor, Sandra en John aan. Even later arriveerde Jan Oldy met zijn schoonvader en reden we naar Hoek van Holland om onszelf op te warmen aan warme dranken en wat eten, want bovenop de heuvel bij de Maaslandkering met schitterend overzicht is het wel fris, zeg maar gerust koud; ijzig koud.
Nadat we elkaar weer gezien en gesproken hadden en weer op de hoogte waren hoe het met iedereen was en wat ons bezig hield, namen we afscheid van de zee, de boulevard en elkaar. Het was inmiddels al ruim drie uur geweest. Ik rij vanaf Hoek van Holland direct naar huis en niet meer mee naar het eindpunt. Bij de eerste rotonde nam ik de eerste afslag en de rest de tweede. Even claxonneren en nog een hand opsteken en dan richting huis aan. Met ongeveer 100 km voor de boeg en een veerpont, reken ik op 3 uur rijden. Onderweg nog wat eten en daarmee met een beetje geluk tussen zes en half zeven thuis op de bank.
Aangekomen bij de veerpont Maassluis-Roozenburg was deze net vertrokken. Dan maar de volgende die rond vier uur vertrekt. Vanaf Roozenburg gaat het snel. De Calandbrug, de Harmsenbrug en de Brielse brug zijn snel gepasseerd. Dan via Vierpolders en af-en-toe de parallelweg van de N57 naar de Haringvlietdam. Dan rechtsaf naar Goedereede en doortuffen naar Ouddorp. Ik blijf de Dammenweg volgen en weet dat ik na Ouddorp-Haven een stukje grindpad over de dijk kan volgen. Het is nu koud en schemerig, dus veel last van voetgangers en fietsers zal ik niet hebben. Ik neem de gok en gok goed. Ik kom niemand tegen.
Deze weg is heel fraai, maar minder te doen als er veel wandelaars of fietsers te verwachten zijn; geen aanrader dus. Nu kan het wel. Na enkele honderden meters bereik ik de normale weg weer en brommer door in de richting van de Brouwersdam.
Ik besluit aan de meerzijde te blijven i.v.m. de westenwind en pas bij de jachthaven de andere zijde te nemen. De dam is snel overgestoken en in no-time ben ik in het Schouwse Ellemeet. Deze route heb ik al vaker gereden en ken ik vrij goed. Ik zit zo in Renesse en Burgh-Haamstede en dan de Oosterscheldekering en Veersegatdam om in Vrouwenpolder te komen.
Zowel Mycko als ik ruiken de huisstal en snorren onvermoeid naar huis. Om 17.45 uur, tien uur na mijn vertrek, zet ik Mycko in de garage voor een welverdiende rust. De Gran Dink heeft vandaag weer 280 km extra op de teller gezet. En ik ? Ik loop geheel voldaan en een beetje verkoeld naar huis.
Het was een mooie dag, een mooie route en de kou..... die ben ik inmiddels al weer vergeten. Dank aan de STN, de deelnemers en @
Heinz voor de organisatie. Tot de volgende keer.