Wat eens als een gedachtespinsel begon, wordt vandaag werkelijkheid. Een toer maken rond de Westerschelde. Hiervoor begin ik bij de Westerscheldeferry. Dit zal ook het eindpunt zijn.
In de voorbereidingen voor de routeplanningen van dit jaar heb ik reeds een deel van de LF 13a (lange fietsroute) gevolgd. Nu ben ik deze fietsroute vanaf het begin gevolgd.
Het was omstreeks 09.30 uur dat de reis begon en de weergoden speelden op deze donderdag de 17e maart een fantastische rol. Het was fris met een aangenaam zonnetje en geheel in motorkledij gestoken, prima te doen op de Honda.
Aan het begin is het bekend terrein, maar vandaag met het zonnetje en de kale natuur, lijkt het wel of ik beter rond me heen kijk. Dicht bij huis ervaar ik zaken dikwijls als normaal, terwijl het best aantrekkelijk en mooi is. Neem nu de volgende foto.
Is het geen aanzichtkaart ? Nog geen twintig kilometer van huis. Soms moet je de zegeningen tellen en dit is vandaag al de zoveelste. Een enkele wandelaar, fietser of tractor deelt vandaag op een gemoedelijke wijze de weg met me. Even voorbij 's-Gravenpolder word ik de op deltahoogte gebrachte dijk opgestuurd en kan een eerste blik geworpen worden op de Westerschelde.
Als mensen mij vragen stellen over de aantrekkelijkheid van Zeeland, zal ik zeker strand en zee opnemen in mijn verhaal. Opmerkelijk is eigenlijk dat een groot gedeelte van Zeeland geen strand kent. Daar waar ik nu rij ook niet of nauwelijks. Wel prachtige buitendijkse schorrengebieden en nu het laag water is zie ik ook de grote zandplaten voor de kust waar een kolonie zeehonden liggen te rusten. In de verte aan de horizon is het havengebied van Antwerpen al zichtbaar. De twee kenmerkende koeltorens van de kerncentrale van Doel stoten wolken damp uit. Een schip vaart naar het "nauw van Bath" en wellicht daarna door naar de Antwerpse haven.
De schorrengebieden worden steeds groter en steken dieper de rivier in. Schepen varen dichter bij elkaar als ze elkaar passeren. Het nauw van Bath is een kromming in de Westerschelde waarbij de vaargeul zeer smal is. Vele schepen zijn in het verleden al vastgelopen op de zandplaten of de kust en zorgden voor een attractie voor de locals. Even voorbij Bath zie je de grote schepen de Schelde opvaren. Om 13.00 uur bereikte ik Antwerpen-Centrum en heb op de Melkmarkt bij een, voor mij bekend kroegje, genoten van een tas koffie. Daarna even de Grote Markt over en een lekker Belgisch frietje met eigengemaakte tartaarsaus gegeten. Hoewel geen culinaire hoogstand, wel van uitmuntende kwaliteit. Laat dat maar aan de Belgen over.
De Schelde kan je bij Antwerpen eigenlijk op twee plaatsen fatsoenlijk met een brommer oversteken. Ik rij naar Hoboken en neem het pontje naar Kruibeke. Dit aan de linkeroever van de Schelde gelegen poldergebied is een overloopgebied (soort uiterwaarden) bij hoge waterstanden in de rivier. Het is een prachtig gebied dat zo dichtbij een groot stadscentrum ligt. Zeker eens een bezoek waard, maar op een ander keer. Mijn reis gaat verder over de Scheldeduinen (ietwat heuvelachtig gebied) richting Sint Niklaas. Ik besluit om noordelijk van de stad te gaan en dan richting Hulst. Ik wil tenslotte een rondje Westerschelde maken en daarvoor wil ik weer bij Perkpolder deze rivier zien. Het is al ruim over drie uur als ik mijn scooter op de markt van Hulst parkeer en een zonovergoten terras opzoek voor een welverdiend (vind ik zelf) biertje.
Perkpolder stelt niets voor en is slechts een gehucht dat het meest bekend is geworden door de veerdienst Kruiningen-Perkpolder. Dit was tot de opening van de Westerscheldetunnel één van de twee veerdiensten op de Westerschelde. Bij Perkpolder neem ik de buitendijkse weg en na enkele kilometers kom ik bij de radartoren van Ossenisse. Het unieke van deze radartoren is dat je deze buitenom kan beklimmen. Ik parkeer de scooter onderaan de toren en begin de 160 treden lange klim naar boven. Eenmaal boven gekomen kijk je wijds uit over Zeeuws-Vlaanderen, Zuid-Beveland en België. In de verte zie de smalle landstrook van Zuid-Beveland en zoals vandaag, als het zicht helder is, zie je ook de Oosterschelde.
Ik blijf nog even turen naar alles wat ik zie voordat ik de 160 treden tellende afdaling inzet. Dit gaat gemakkelijker dan de heenweg en start de Honda voor het stuk naar Terneuzen. Dit gedeelte rij ik afgewisseld buiten- en binnendijks zodat ik steeds weer verrast wordt als ik de dijk over ben. Schorren en slikken afgewisseld met landbouwgebieden en uitgestrektheden. De zon gaat lager staan en zorgt voor lange schaduwen.
In Terneuzen rij ik naar de McDonalds om even snel een hapje fastfood te scoren. Binnen no-time is mijn maaltijd gereed en ben ik aan het eten van een hamburger. Nu is dit restaurantketen niet mijn favoriet en bij de eerste hap realiseer ik me weer waarom dat zo is. De maag is in een split second gevuld en heb het weer gehad te zitten in een atmosfeer van extreem onnodig lawaai. Ik stap de scooter op, zet een rustgevend muziekje op m'n headset en start de motor voor het laatste stukje. Rechtstreeks via Hoofdplaat en Nummer Één naar Breskens.
Zodra de boot aangemeerd is tel ik meer man personeel dan reizigers. Ik rij aan boord en bevestig mijn scooter d.m.v. de aanwezige touwen aan het daarvoor bestemde hekwerk. De motoren gaan iets meer toeren maken om voldoende elektriciteit op te wekken voor de motoren die onder water voor de voortstuwing zorgen. Even achteruit, draaien en dan met een snelheid van ca. 20 km/h naar het vertrouwde Vlissingen.
Een fijne rit verreden die ca. 240 km lang was. In totaal ben ik 10 uur en een kwartier onderweg geweest. Regelmatig gepauzeerd om foto's te nemen, een drankje te drinken of te eten. Veel gezien en weer meer scooter-ervaring rijker. Ik kan niet wachten op een volgende toer. Komt zeker een vervolg.
Wil je het volledige verslag van deze tocht lezen en meer mooie foto's van onderweg bekijken ? Surf dan naar mijn blog over deze route door op de volgende link te klikken: https://brommertours.blogspot.com/2022/ ... helde.html
Wil je de GPX van de route downloaden klik dan op de bijlage.