Is het wel een tourrit, meeting of evenement? Mwah, wel een beetje, alhoewel wellicht niet zoals bedoeld wordt... maar het is wel een tour. En een evenement. En het gaat over een scooter. Dus dan plaats ik het maar hier.
De gesprekken over alles Grand Dink zijn sinds kort weer heel actueel op ons gezellige forum, en dat na een lange tijd van stilte. Niet alleen omdat ze niet meer gemaakt worden maar ook vanwege het feit dat bijna alles viertakt is vandaag de dag, mensen zowat allemaal hun tweetakt Grand Stinks verkocht hebben en de plandemie heeft het scootergebeuren natuurlijk ook niet echt goed gedaan de laatste ruim twee jaar. Daarom was het zo ontzettend leuk en verfrissend om zoveel animo te zien op de Jaarmeeting, zovele van jullie die gekomen zijn, waar dan ook (in de spirit van dit topic) vier Grand Dinks bij waren. Last maar zeker not least heeft het enthousiasme van @LadyAnirul bij sommigen de interesse in dit rijdende bankstel (weer) doen opleven
Zo ook ik. Dat wil zeggen: mijn enthousiasme is nooit gekelderd op wat voor manier dan ook. Ondanks dat ik de eerste keer dat ik een Grand Dink zag, en kocht, het een loeilelijk onding vond, ben ik van ze gaan houden en waarderen. Er is geen ander slagschip dat zo sierlijk met 50cc alle wielrenners van de weg duwt. Fanboy? Adept? Ik? Misschien wel... maar daar doe ik verder niemand kwaad mee.
Altijd blijf ik rondkijken naar alles GD. Niet alleen uit interesse in de machine maar ook omdat, zoals gezegd, ze steeds zeldzamer worden, onderdelen duur zijn en deze nieuw bijna niet te betalen zijn of soms geheel niet te verkrijgen. Wat dat betreft ben ik ook heel blij met wat ik allemaal geleerd heb op technisch gebied, al is dat heel beperkt in vergelijking met vele anderen hier, van bijvoorbeeld @Micha en @Bjorn en sommige voormalige leden.
Gevallen Zusters zijn heel treurig. En soms kan je er nog wat mee maar ook soms zijn ze zo ver weg dat je die alleen nog maar als donor kunt gebruiken. Dat zouden ze met sommige mensen ook moeten doen.
Anyway, ik hou het dus hier en daar in de gaten en mijn oog viel op een oudere Grand Dink die al gedeeltelijk uit elkaar lag. Dan zou je denken: niet doen, want een ander heeft er blijkbaar al overdadig aan zitten [luchthaven van Zürich] maar ik dus juist wel. Stond bij een dealer en men mocht bieden. Vanwege de ervaring die bijna iedereen heeft op MarktPlaats verwacht je óf geen antwoord terug, óf een belachelijke vraagprijs als bericht retour, en dat vaak ook nog op zeer onbeleefde wijze. Dat is mij al zo vaak gebeurd, je raakt er immuun voor. Maar nee! Binnen 10 minuten had ik een akkoord voor het door mij geboden bedrag!
Heel goed maar de verkoper zit in het noorden van het land. Niet in Fryslân zoals wellicht de titel van dit topic zou doen vermoeden, maar wel in Noord Holland. Nou ja, eigenlijk is dat West Friesland. Dus toch wel toepasselijk...
Dus een snelle afspraak gemaakt met de verkoper, @Micha uitgenodigd om mee te gaan, kon die zich ook eens uitleven, en afgelopen zaterdag 17 september met de auto er naartoe. Vechtgenote ook mee want het is haar auto en de kleine achterin. Met de scoot doe je er 3 uur over, met de auto een uurtje. Had ze nog gereden, dan was ik op twee wielen gegaan.
En langs de snelweg kom je dan dit tegen, de levensgrote uitspraak "NO DIGITAL EU I.D." De ironie, of misschien juist de toepasselijkheid dat dit geschreven staat op de zijkant van een bunker van een voormalige ondemocratische bezetter ontgaat mij niet en maakt de boodschap wellicht alleen maar des te meer indringend, voor wie de geschiedenis begrijpt. Het idee van "Ausweis!", fysiek of digitaal, is iets dat we niet nogmaals moeten noch mogen laten gebeuren.
Er zijn trouwens opvallend veel bunkers in deze regio van Alkmaar en Egmond, soms met hele groepjes bij elkaar. Voor mij persoonlijk absoluut een reden om dit gebied eens wat meer uitgebreid te gaan verkennen en mogelijk een tour of een meeting in te houden of organiseren. Geschiedenis en gastronomie, bij voorkeur in combinatie, zijn voor mij drijfveren om te reizen.
Na een klein uurtje komen we dan ruim op tijd aan en worden allerhartelijkst ontvangen door Richard, de verkoper. Een heel aardige jongeman die uiteraard veel verstand heeft van de materie en ons zegt dat we maar even achter moeten gaan kijken.... waar we bovenstaande aantreffen. Een prachtige verzameling en alles is te koop, dus wie nog wat (onderdelen) zoekt... kan daar zeker terecht.
Nog bijna nieuw, altijd binnen gestaan, van een oud vrouwtje geweest.
Eigenlijk specialiseert hij zich in alles Piaggio en hij importeert onder andere deze Hexagons 125cc direct uit Duitsland en verkoopt die weer hier. Ik vind ze mooi van lelijkheid en zou er een 50cc versie van bestaan, zou ik er meteen een kopen. Zoveel bij elkaar had ik er nog nooit gezien.
Maar daar kwamen we natuurlijk niet echt voor, al was het super om te zien. Wij kwamen voor het oliebrakende monster, of in ieder geval wat daarvan over was. En ja hoor, daar stond ze dan, in de ingang, het eerste dat we zagen toen we binnenkwamen. Je zou er op het eerste gezicht misschien nét de schrootwaarde voor geven maar iemand die een beetje oog ervoor heeft, ziet de waarde van wat hier getoond wordt.
Ze rijdt, dat wil zeggen: ze staat op d'r wielen en ze kan verreden worden zonder al te veel problemen. De uitlaat ontbreekt maar voor de rest is ze redelijk compleet. Het zadel is opnieuw bekleed, dus niet origineel, maar wel professioneel opnieuw gestikt met een dikker soort kunstleer. Voor de rest lijkt ze qua onderdelen en motor zo goed als compleet. En het feit dat ze er zo bloot bij staat...
... maakt niet uit want niet alle maar wel de meeste kappen liggen ernaast, zoals de verkoper ook gezegd had. Al met al een incomplete maar wel waardevolle Grand Dink in onderdelen, zeker voor die schamele 40 euro die ik ervoor betaald heb.
Het frame is van 2010 en iemand die echt zou willen, zou er met een paar extra onderdelen en wat zweet en inzet nog een mooie rijdende machine van kunnen maken. Maar zoals gezegd, dat is vandaag mijn doel niet...