Ja, de hoofstad van Polen. Niet dat dorpje in Drenthe.
Dit is eigenlijk versie 2.0 van een verhaal dat ik al eens gedeeltelijk heb geschreven bij een andere scooterclub. Deze versie is op sommige punten iets aangepast en aan toegevoegd. Waarom staat het nu hier ? Omdat dit verhaal hier nog niet stond of echt bekend was en een versie 2.0 wel nodig was. Bovendien moet ik het nog afmaken en dat wil ik graag hier doen. Wellicht doe ik de leden alhier er ook een plezier mee, ter vermaak of inspiratie om zelf zo'n reis te gaan ondernemen.
Voor diegenen die mij kennen (of niet) : mijn verhalen zijn altijd lang en uitgebreid. Dit wordt er ook weer zo een. Als je alleen op zoek bent naar fotootjes en een korte beschrijving, dan is dit niet voor jou Tenzij je niet kunt slapen, dan helpt dit ook.
Dit verhaal speelt zich af in september 2012. Met dank aan het Bestuur om speciaal voor mij en dit verhaal dit topic open te zetten.
Juni 2012 : Voorbereidingen.
Het idee begon ooit als een grap, om vanaf hier naar Warschau te rijden op een scooter, om daar een vriendin van mij te bezoeken. Maar dat idee begon steeds meer vaste vormen aan te nemen (want als ik daar ben, ben ik gebonden aan het lokale openbaar vervoer en mis ik mijn tuf toch wel heel erg ) en nu sinds mijn einzelgänger trip afgelopen april naar de Moezel en verder, ben ik overtuigd van de capaciteiten van mijn machine en dat het mogelijk moet zijn om dat te doen ! Die vriendin van mij dus de hele tijd : ja ja, grote bek, dat doe je toch niet ! Moet je dus tegen mij niet zeggen...
Dus de teerling is geworpen, de kogel is door de kerk en de voorbereidingen zijn "in volle gang".
De route wordt in 5 dagen gereden, steeds tussen de 200 - 300 km per dag, en wel als volgt : Leiden - Gronau, Gronau - via Porta Westfalica - Fallersleben (Wofsburg), Fallersleben - via Berlijn - Kostrzyn nad Odra, Kostrzyn nad Odra - Wrzesnia, Wrzesnia - Otrebusy (net buiten Warschau).
... en dan later ook weer zo terug als alles goed gaat, is tenminste wel de bedoeling
Mij krijg je een tent echt niet meer in sinds tegenvallende resultaten in het verleden (hebben we het nog wel eens een keer over als ik dronken ben en niet meer hoef te rijden), dus tenzij het van levensbelang is en absoluut niet te vermijden, tref je me niet op een camping aan maar boek ik kleine hotelletjes en pensionnetjes op de route. Wel zo comfortabel én met bewaakte parking overal, daar let ik zeker op. Bovendien heb ik een zware allergie voor camping-toiletten. Maar dat terzijde en dat niet alleen. We gaan ervoor....
Zondag 2 september 2012 – De invasie begint ! … en komt ook meteen sputterend tot stilstand (Deel 1 van 2)
Vandaag is het zover. De dag waar ik zo lang naar heb uitgekeken…. maar ook tegenop heb gekeken. Moet ik het nou wel doen ? Is het wel verantwoord ? Het is zo ver weg…. Maar aan de andere kant : die gedachten had ik ook bij mijn reis afgelopen april naar de Moezel en dat is helemaal goed gegaan, beter dan verwacht. En ik ben goed voorbereid.
De laatste paar maanden heb ik heel veel op de kaart gekeken, dat wil zeggen : Google Maps. Totaal is het ongeveer 1300 kilometer naar Warschau enkele reis en met rijden in Duitsland heb ik al ervaring, dat gaat gewoon heel lekker en 300 KM per dag moet haalbaar zijn. In Polen gelden dezelfde regels als in Duitsland, en zijn soms net iets soepeler zelfs. Echter zijn de wegen daar van iets mindere kwaliteit en als hoe sommige Polen hier rijden een voorbeeld is voor daar, dan is daar wel wat te vrezen nog. Sowieso rijden Oost-Europeanen veel “creatiever” en “spontaner” dan wij. Zo is mijn eigen ervaring in vele landen in Oost Europa. Alleen scooter rijden in Nederland is een ramp, dat weet ik nu al, tenminste, dat was het van en naar Roermond in april : je mag en kan nergens rijden en waar dat wel kan en mag, is het opgebroken ZONDER dat ze een bord neerzetten waar je dan wel naartoe mag. Het heeft me letterlijk een hele dag gekost van Roermond naar Schoonhoven. Maar ook de Randstad is vaak een ramp, je komt amper vooruit. In Nederland mag en kan je nix op de scooter en ben je geen volwaardig deelnemer aan het verkeer, of word je zo in ieder geval vaak niet gezien. Je bent meer een soort paria die auto’s in de weg zit en fietsers en wandelaars omver rijdt en lastig valt. Zo word je gezien en behandeld, wat vaak tot levensgevaarlijke situaties leidt. Maar goed, laten we er niet vanuit gaan en gewoon zelf goed en verantwoord gaan rijden.
Ik wil ook steeds net over de grens overnachten als dat kan want ten eerste vind ik dat een mijlpaal om steeds te halen en tevens, hoe verder je weg komt van de Nederlandse grens, hoe goedkoper het wordt ! Dus ik zoeken en de grote steden vermijden (te duur en te chaotisch), elke dag 250 – 300 KM rijden, behalve dan de eerste dag in Nederland : net over de grens is prima. Maar : er moet ook iets te zien zijn onderweg en / of op de bestemming dat voor mij interessant is, bij voorkeur iets historisch. Over de hele route gezien gooit Google Maps me bij Enschede de grens over en da’s prima. Veel is daar niet te zien en het eerste plaatsje van belang is dan Gronau. Daar staat een rood bakstenen kerkje in het centrum, heel bijzonder, en daar wil ik dan slapen. Geschatte afstand vanaf thuis : 204 KM. Moet te doen zijn…..
Zoals eerder gezegd : een tent krijg je mij niet in. Behaalde resultaten in het verleden beloven niets goeds voor de toekomst dus dat worden hotelletjes. Twee keer heb ik in een tent geslapen : één keer gedurende een verplichte (van school uit) overlevingstocht en toen werd het ’s nachts –14 graden in Drenthe. Geen water om te drinken (stijf bevroren), onmogelijk om warm te worden en dus geen succes. De andere keer was met een fietsvakantie in het zuiden van Frankrijk. Bij Carcassonne ben ik met tent en al ’s nachts in regenstormen van de berg afgespoeld. Letterlijk. Ja, lach maar. Mag wel. Mooi land Frankrijk maar zowel die ervaring als campingtoiletten (heel ander verhaal, wil ik wel vertellen maar moet je niet net gegeten hebben) zijn wat mij betreft niet voor herhaling vatbaar. Op mijn reis naar de Moezel en verder had ik overal zeer luxe hotels geboekt. Met tuinen en luxe balkons zelfs, al heb ik daar weinig van mogen genieten aangezien het elke dag hard en lang regende. Elke dag. 12 dagen lang. Tja…. Maar de kamers waren goed . Hopelijk regent het deze reis niet of minder. Als afgelopen zomer echter iets is om van uit te gaan, vrees ik het ergste. Maar ik ga toch !
Deze keer hoeft het qua accommodatie niet zo luxe wat mij betreft : de aard van deze reis is heel anders. Naar de Moezel en verder zat ik steeds minimaal 2 dagen op 1 plek en keek dan rond. Het doel is nu : rijden van de ene interessante plek naar de volgende op de route, fotootje maken en verder naar het einddoel. Het doel is nu echt rijden, niet echt toeristje spelen. Dit is een voornemen waar ik later ruzie over zal krijgen…..
Nu ben ik lid bij booking.com en alle hotelletjes die je kunt vinden via Google, staan daar ook. In de grotere steden is ontbijt en parkeren meestal niet inbegrepen dus ik zoek kleinere plaatsjes langs mijn route op de juiste afstanden met speciale aandacht voor de mogelijkheid tot veilig parkeren. Bij het boeken zet ik dat er ook steeds specifiek bij in de opmerkingen van de reservering, ondanks het feit dat mijn GDS altijd al een gevoelig en luid alarm heeft gehad (werkt perfect), en ook GPS tracing als ze zou worden gestolen. Voor de overnachting van vandaag kom ik uiteindelijk uit bij Hotel Restaurant Bergesbuer, 4 sterren maar goed betaalbaar voor een éénpersoonskamer. Andere zijn goedkoper maar deze ligt zowel aan de doorgaande hoofdweg waar ik morgen toch weer verder moet als dat ze een betere reputatie hebben dan anderen in die buurt, ook omliggende dorpen. En ze liggen niet zo ver van die kerk die ik wil zien. En tja…. Voor een tientje meer wil en hoef ik dat dan niet te laten . Rijk ben ik niet maar dat kan ik me gelukkig veroorloven.
De scooter is in optimale conditie. In Duitsland heb ik nog een schuiver gemaakt van een berg af en de hele rechterkant lag in elkaar, maar al dat plaatwerk is vervangen en ze heeft geen krasje. Mijn eigen monteur heeft haar helemaal nagekeken en een grote beurt gegeven (wijselijk altijd een week voor vertrek : zijn er dan nog onregelmatigheden, dan kan dat nog hersteld worden). Bovendien heb ik er winterbanden met dik profiel onder laten zetten. Dat had ik in Duitsland ook al. Nadeel : de banden zijn zachter, slijten iets sneller en je gaat wat langzamer; de prestaties gaan wat achteruit. Voordeel : veel dikker profiel waardoor je minder gauw een lekke band hebt en bovendien heb je veel meer grip op natte, gladde en onregelmatige oppervlakken. Hier ga ik later ECHT profijt van hebben en ben ik heel blij dat ik die keuze heb gemaakt…. al weet ik dat nu nog niet. Uiteraard heb ik haar gisteren, zaterdag, nog helemaal gewassen en gepoetst. Bij de doe-het-zelf autowasserij : met hoge druk afspoelen, dan warm water met shampoo, velgenreiniger aanbrengen en dan weer afspoelen en dan poetsen met vezeldoekjes. Alles glimt, inclusief de velgen, zit geen krasje op. Ze ziet er schitterend uit en ik ben trots op haar. Typisch mannelijk denk ik om een machine als een scooter als vrouw aan te duiden. Erger nog : ze heeft een naam. Ze heet Marianne.
Mijn nummerbord bevalt me niet. Dat wil zeggen : het is een prima plaat en de nummers en letters zijn ook goed wat mij betreft maar ik vraag me af of, hoe verder je van Nederland vandaan gaat, hoe minder de lokale overheden een Nederlands nummerbord zullen herkennen en dat je daar dan misschien moeilijkheden mee kunt krijgen. Probeer dat maar eens uit te leggen in het Pools. De spullen heb ik ook al in huis : een motorplaat-houder, een blanco geel-reflecterende plaat die erin past en een blauwe NL-EU sticker. Ja, al langer was ik dit van plan in verband met buitenlandse reizen. Een gewone blanco motorplaat kun je niet kopen, dat mag niet (meer) van onze wetgever. En wat zegt de wet verder hierover : dat je niets aan de originele nummerplaat mag wijzigen, dus niets aanpassen of veranderen of stickers op plakken. Maar dat doe ik ook niet, ik verander “alleen” de achtergrond : ik verwijder het kentekenplaat uit de houder en schroef de originele houder van de achterkant af. De houder gooi ik weg, maak de blanco gele plaat vetvrij, plak de blauwe NL-EU sticker op de juiste plek links boven, maak de nummerplaat vervrij en plak die met Pattex super-lijm-dubbelzijdige-tape rechts van het midden op de blanco plaat, schroef de motor-kentekenhouder op de scooter en klik de (nu niet meer) blanco plaat erin. Zo ! Dat staat zelfs heel goed en professioneel, zelfs zonder gaten boren en schroeven ! Vol goede moed probeer ik de kentekenplaat los te maken maar de dubbelzijdige Pattex weet niet van wijken en ik krijg de plaat niet los. Mooi zo ! Je ziet het resultaat later wel in de foto’s. Het ziet er nu uit als van een motor maar is dat tegelijk ook duidelijk niet. Precies zoals ik het hebben wil. Volgens mijn monteur ga ik hier problemen mee krijgen met Oom Agent. Persoonlijk denk en hoop ik dat dat wel zal meevallen. Ten eerste is het niet illegaal (Algemene Verkeerswet van 1994, paragraaf 2, artikelen 40 en 41 staan dit toe) en ten tweede wordt iedere Nederlander geacht de wet te kennen, dus dat geldt dan helemaal voor agenten…. toch ? Dus dat is dan nu ook weer geregeld voor de grote trip.
En nu is het dan eindelijk de zondagochtend van vertrek. Mijn koffer, zo’n grote achterop in kleur uiteraard, is al half ingepakt. Alleen nog de normale zaken die ik nu nog gebruik zoals het scheerapparaat, de tandenborstel, shampoo etc. Na douchen, aankleden en koffie doe ik de koffer definitief dicht en ga de scooter optuigen. Naast de grote koffer heb ik een maand of 2 geleden speciaal voor deze reis nog twee zadeltassen / zijtassen gekocht. Heel veel modellen bekeken online en ook in winkels rondgekeken maar ik kon niet vinden wat ik wilde. Uiteindelijk vond ik online een paar Vanucci tassen : zwart met zilvergrijs en wat reflecterend, beetje leerachtig en stof en gestroomlijnd, waterafstotend (maar niet waterdicht), goed en stevig afgewerkt, 25 liter inhoud standaard per stuk en door middel van een rits uit te breiden naar 35 liter. En met bijgeleverde draagband ook te gebruiken als gewone koffer of draagtas. Met 4 klittenband-strips voor onder het zadel, twee brede en twee smalle. Bovendien hebben ze elk een ingebouwde “regenjas” die je makkelijk om de tas heen kunt vouwen en die vast zit aan de tas zelf en binnenin zit opgeborgen. Eruit trekken, om de tas vouwen, koordje aantrekken, klaar ! Bovendien zijn ze af te sluiten met kleine hangslotjes (niet bijgeleverd) en dat komt goed uit want ik wil de tassen ’s nachts op de scooter laten zitten (maar niet de koffer). Die bevielen me dus wel ! Niet goedkoop, iets van rond de EUR 180,- (slechts bij 1 aanbieder gevonden), maar wel helemaal wat ik wil en kwalitatief heel goed.
Net zoals voor de koffer geldt voor de zadeltassen een waarschuwing van maximaal 5 kilo inhoud per stuk. Dan kan je dus alleen veren meenemen. Of schuimrubber. Ga ik me dus niet aan houden, ben ik niet van plan en vanuit Duitsland zat er ook zeker 15 – 20 KG in de koffer (waaronder 4 flessen wijn) en dat was helemaal geen probleem. Voor de tassen geldt dus hetzelfde. Mits goed gemonteerd en vastgezet kunnen die constructies echt veel meer dragen en hebben. Bovendien ga ik geen 120 KM/h dus dat scheelt een boel. .
In Polen zelf heb ik dus een hele goeie vriendin wonen die ik al meer dan 15 jaar ken. Nee, nooit iets mee gehad en dat gaat ook nooit wat worden. Maar we zijn hele goeie vrienden. Later zal ik haar ophalen op het Hauptbahnhof in Berlijn en met haar achterop het stuk door Polen heen rijden. Dat vond ze zelf ook een spannend avontuur én wel zo veilig voor mij . Ja, mama . Maar goed, ook haar familie ben ik goed bekend mee, kom ik altijd wanneer ik in Warschau ben en zijn ook hele goede vrienden van me. Voor hen zitten de zadeltassen prop- en bomvol (maar dan ook echt prop en bom) met ruim 5 kilo jonge kaas en komijnekaas, tulpenbollen (een paar kilo verschillende soorten), 4 pakken stroopwafels en twee liter jonge jenever. Oude jenever vonden ze duidelijk niet lekker vorige keer maar ze waren te beleefd om het te zeggen . Nu dus jonge. Het gewicht is goed verdeeld en ondanks dat de tassen zwaar zijn (minimaal een kilo of 10 per stuk denk ik), zijn ze stabiel en goed in balans. Met de bijgeleverde straps snoer ik de tassen zowel aan de voor- als de achterzijde rondom aan de scooter vast.
Met al die zadel- en zijtassen is het zo : je moet iets ertussen en de scooter hebben om je lak te beschermen… Dat staat zelfs in de gebruiksaanwijzing (ja ja) die bij de tassen wordt geleverd. Dan denk ik : waarom doen ze dat niet meteen af fabriek dan ? Zal wel aan mij liggen…. Anyway : de ‘binnenkant’ van mijn tassen bestaat uit een soort van kunstleer met daarin een metalen ritssluiting waarachter de regenjas van de tas zit. Ik MOET dus wel een soort van bescherming maken, anders schuurt dat metaal mijn Titanium gekleurde zijkanten geheel blanco. Bij diverse meetings heb ik oplossingen gezien van tassen met schuimrubber ertussen. Alhoewel heel effectief vind ik het persoonlijk alleen niet smoelen…. Dus ik de Karwei in. Wat voor soort materiaal kan ik tussen de tassen en de zijkant van de scooter doen dat wél smoelt en toch heel effectief is ? Schuimrubber – nee. Rubberen voetjes – nee. Tapijt – nee. Steekschuim – nee. En zo wel vele andere mogelijkheden – nee. Totdat…. wat is heel zacht materiaal en absorbeert ook nog eens vocht én stoot het tegelijkertijd af ? Een badmatje ! Jazeker ! Aan de ene kant zacht hoogpolig (zachter dan tapijt) voor de tere voetjes en aan de andere kant een laag vochtwerend rubber. Dus heb ik een kwalitatief goed klein badmatje uitgezocht, zwart van kleur (want dat past bij de tassen) (met wit rubber op de achterkant toevallig) en middel-polig qua stoffen bekleding. Op de rubberen laag heb ik de contouren afgetekend van de kanten van de tassen die tegen de scooter aanzitten en die uitgeknipt (spiegelbeelden van elkaar dus). Tip : flink uitkloppen en stofzuigen daarna want er komen nog heel veel losse draadjes vanaf. En dan nu : klittenband gekocht, de ene kant vastgenaaid aan de bovenzijde van de badmat-flap, de andere kant met extra stevige superlijm vastgeplakt aan de binnen-bovenzijde van de zadeltas en tadaa ! Perfecte bescherming, smoelt helemaal goed (je ziet het bijna niet) en afneembaar (dus wasbaar) indien gewenst of noodzakelijk ! De perfecte oplossing. Lang over nagedacht, uitgevoerd en trots op het resultaat en mijzelf. Alleen nog even de witte rubberen zijde van de badmat-flappen zwart gespoten met zwarte watervaste flexibele lak en toen was het helemaal af ! Echt, je zult het op de foto’s amper herkennen. Wil je een uitgebreidere beschrijving, laat het me weten .
Tot nu toe maakte ik gebruik van een koptelefoontje (paar “oortjes”) en m’n BlackBerry voor muziek onderweg op langere trajecten. Maar eigenlijk zou het wel handig zijn als ik ook zou kunnen telefoneren onderweg en misschien met passagiers of andere rijders (in de toekomst) zou kunnen praten. Na wat vergelijkende tests kom ik dan toch uit op de Cardo Scala Rider G9 vanwege de lange accuduur en de functionaliteit. Dat ding kan alles : muziek, intercom, telefoneren, GPS, radio, voice-controlled, 13 uur batterijduur en een bereik van 1,6 KM ! Moet ik hebben dus en ik kan en mag er 1 bestellen via mijn werk want ja, de scooter is van de zaak (helm en pak moet ik zelf betalen) maar klanten moeten me ook onderweg gewoon kunnen bereiken…. toch ? Dat krijg ik erdoor maar die krengen zijn best wel duur. Uiteindelijk kan ik bij een online shop een PowerSet (dus 2 stuks) kopen voor 50,- minder dan elders (ik meen me te herinneren dat de set € 419,- kostte) dus die maar dan. Nu heb ik een set voor mezelf en eentje te leen voor die vriendin van me die ik in Berlijn ga ophalen. Wel zo makkelijk. Alhoewel….. ook wel lekker rustig als ze niet zoveel kan praten onderweg ! Misschien was het toch niet zo’n goed idee . Na wat moeilijkheden met de juiste montage (voor goed geluid moeten de speakertjes tegen je oren aanzitten en de speaker-openingen in de helm zelf moet je dus opvullen, anders gaat dat niet goed, kwam ik na lange tijd achter) (en het klemsysteem werkt niet op mijn helm want aan de linkerkant is de buitenkant te dik voor de klem, moest de set vanaf de binnenkant naar buiten via geboorde gaatjes met boutjes vastmaken) (wil je weten hoe of heb je vragen hierover : laat het me weten) het systeem op vele kortere en langere ritjes zowel privé als zakelijk getest en werkt en bevalt prima ! Qua communicatie en entertainment ben ik dus nu goed voorbereid en voorzien.
Naar Duitsland heen en weer had ik een TomTom. De eerste ging dood vlak voor Trier (verzopen). Daar dus een nieuwe gekocht. Die ging op de terugweg half dood (kortsluiting in de stroomaansluiting) en pas na 2 x opsturen naar TomTom hadden ze door wat het probleem was, ondanks mijn zeer uitgebreide toelichting en determinatie van het probleem. Ze geloven de klant niet. Vreemd. Maar goed : op zich ben ik heel blij met TomTom en het routeren gaat best aardig maar misschien heb ik voor deze trip toch liever een waterdichte…. en iedereen op het forum is altijd zo gek van Garmin. Mijn motor-maatje Bart is er ook dol op dus waarom niet, gaan we rondkijken. De Zumo 660 is op het moment van zoeken het nieuwste type, waterdicht, speciaal voor de motor en komt pre-installed met heel europa. Maar wat zijn die krengen duur ! Via een speurtocht kom ik echter uiteindelijk terecht bij Pixmania waar ze ze hebben voor “slechts” € 389,-…. Waarom zo goedkoop ? Deze zijn gerenoveerd…. Waren dus ooit blijkbaar op een of andere manier kapot maar nu gerepareerd en worden als nieuw verkocht met volledige garantie. Normaal gesproken zou ik niet een gerenoveerde kopen denk ik maar ik zie een recensie van iemand die er ook zo over denkt maar er toch 1 hier heeft gekocht en heel tevreden is. Nou ja, met volledige garantie en in vergelijking zo’n lage prijs, waarom zou ik het dan niet doen. Dus besteld en een paar dagen komt het apparaat binnen : compleet nieuw, met alle accessoires en toebehoren, inclusief harde travelcase, motor- en auto-mount, kabelwerk etc. geheel compleet. Zo ver zo goed dus ! Alleen : hoe dat ding te monteren….. Er zit uitgebreid kabelwerk en een motormount bij. Nu heb ik heel veel suggesties gezien zowel op diverse fora als elders, maar als ik die motormount wil gebruiken dan moet ik gaan boren en zagen in de scooter en dat wil ik echt niet. Ik zoek dus een makkelijke en elegante oplossing die ook weer verwijderd kan worden. Ik besluit de TomTom oplossing toe te passen : ik plak de carmount met de zuignap aan de binnenkant van mijn windscherm (ik heb het standaard lage, ik wil geen hoge) en ondanks het feit dat de 660 best wel grof, zwaar en bulky is, blijft het perfect zitten ! De stroomtoevoer leid ik vanaf de sigarettenaansteker onder het zadel via de rechterkant van het zadelscharnier en het stuur omhoog en ook dat werkt perfect. En als ik het systeem niet meer nodig heb, kan ik alles verwijderen en niemand weet dat het er ooit zat. Diverse testritten, ook over zeer hobbelig terrein, laten zien dat de Garmin soms wel wat verschuift maar niet eraf plettert dus dat is ook alweer geregeld . Het is wel even wennen aan de weergave en layout van de Garmin als je de TomTom bent gewend en heel eerlijk vind ik de TomTom mooier qua layout en weergave maar ja, die is niet waterdicht. En de Rider vond ik nix. Vlak voor vertrek sluit ik nog zo’n LifeTime Update af zodat ik altijd de laatste kaarten heb voor zolang als het toestel leeft. Ook weer een voordeel ten opzichte van de TomTom. De TomTom gaat wel mee in de koffer als reserve maar hoop ik niet nodig te hebben...