Shit Happend!!!
Nadat mijn vrouw in december 2002 was verhuist en mij had vergeten mee te nemen was het jaar 2003 mijn eerste solo jaar sinds 33 jaren. De BMW R 100 RS die ik al sinds 1979 in mijn bezit heb was een van de weinige overgebleven dingen waar ik toen nog vreugde mee kon beleven.
En dat deed ik dan ook met volle teugen.
Toen die dag liep de wekker om 6 uur af en 'n uurtje later zat ik op de “pruis” zoals ik m'n BMW liefkozend noem om richting Cochem aan de Mosel te gaan en natuurlijk via de mooiste binnendoor weggetjes.
Het was fantastisch weer en de meegenomen broodjes/kaas smaakte heerlijk in de weilanden van het Eifel landschap.
Bij de Nürnburch-Ring heb ik me nog even laten verleiden om een rondje over de “nordschleife” te boenen.
Na 'n rondje van ca. 17 minuten (niet slecht voor een amateur) werden de smalle weggetjes weer opgezocht om de adrenaline van het rondje “ring” weer even te laten weg ebben.
Een uurtje later arriveerde ik in Cochem en heb daar in het gras aan de oever van de Mosel even de tijd voor 'n power napje genomen.
In de directe omgeving daar zijn veel smalle weggetjes over de wijnbergen die je wel even moet zien te vinden (hihi) waar je niet voor naar Zuid Duitsland of Oostenrijk hoeft te rijden.
Na mezelf zo'n beetje te hebben dol gedraaid over de wijnbergen, nee nee niet van de wijn...maar van de bochtige weggetjes kon ik mijn lol niet op....wat is de wereld toch mooi...ook als je alleen bent dacht ik nog.
Maarja...het was een dagtrip dus ik moest weer naar huis.
Na een schitterend tripje van zo'n 400 km. ging het met nog zo'n 15 km. te gaan mis.
Op een weg die mij bekend was sloot ik achter een jeep aan voor een rood stoplicht vervolgens groen...optrekken...boem...daar lag ik op het asfalt. Dit is snel geschreven maar zo snel ging het in werkelijkheid ook.
Het hele rijtje voor mij trok op dus ook de jeep voor mij toen er vooraan opeens geremd werd hetgeen ik door de geblindeerde ramen van jeep te laat zag met als gevolg dat ik de “pruis” achterop de jeep parkeerde.
In een fractie van 'n seconde zag ik in mijn fantasie de BMW in brand vliegen omdat die bloedheet horizontaal benzine lag te lekken dus op handen en voeten er naar toe en in een vloek en een zucht stonden de 230 kg. weer overeind.
Ondertussen stond de Duitse jeep bestuurder al druk telefonisch bij de polizei te melden dat hem een Holänder achter op de auto gereden was.
Die waren dan ook binnen 5 minuten aanwezig met hun protocol boekje om alle gegevens te noteren en me te vertellen dat ik als schuldige partij een bekeuring kreeg en pas na alle formaliteiten kwam een agente pas op het idee om me te vragen of ik iets mankeerde.
Als het al zo was geweest dan had ik dat toen echt niet gezegd.
Maar gelukkig was de BMW nog berijdbaar zodat ik niet ook nog extra transport kosten had en zo werden de laatste kilometertjes naar huis met de ziel onder de arm gereden.
Daar aangekomen was ik al blij dat er door de boven omschreven omstandigheden géén ontvangstcomité was en werd de BMW decreet in de garage gezet waarna ik met een langdurige douche mijn wonden ben gaan likken.
Die bleken op wat schaafplekken allemaal mee te vallen, ik wist toe nog niet dat ik me The Day After nog amper bewegen kon van de spierpijn.
Maar zoals je op de foto kunt zien is het met de BMW weer allemaal goed gekomen en geniet hij net als ik van een lekkere rustige (motor actieve) ouwe dag.
Groetjes
Jo