Zoals je kunt zien, ben ik hard aan het werk vandaag
Shht !
Maandag 5 mei 2014 : het is een beetje vreemd om op onze bevrijdingsdag Duitsland binnen te rijden en het daar te "vieren".... een soort omgekeerde invasie. Niet al te vroeg vertrokken want ik heb deze rit al eerder gereden en weet wat me te wachten staat. Ik denk dat we tegen 10 uur pas vertrokken na een uitgebreid ontbijt. Het is slechts ongeveer 200 KM naar Cochem maar mijn reis- en vechtgenote weet niet hoeveel dat is. Wel hoeveel kilometer maar niet wat dat betekent in de praktijk want het is haar eerste verre en eerste buitenlandse reis, met bergen en daar schijt ze al maanden peultjes over
Volgens de vooraf bestudeerde kaart moet ik vanuit Swalmen linksaf naar Bruggen en Mönchengladbach in Duitsland, slechts een kort eindje maar de Garmin leidt me weer naar Roermond en richting Heinsberg met alle problemen vandien. Ook nu is het net zoals twee jaar geleden weer een klein drama en wat uitzoekwerk maar nu heb ik de ervaring hier in deze omgeving en herken ik de plekken waar ik vorige keer shocking klem vast kwam te staan. Na twee keer fout te zijn gereden kom ik op de Keulseweg en ik weet dat die naar de grens gaat. #$$#@@ Nederlandse fietspaden.....
Uiteraard een verplicht plaatje bij de grens.... voor de eerste keer op scooter rijden vrouw en kind een ander land binnen
Twee dorpjes verder gooien we de tanks vol met de eerste goedkope Duitse benzine. Het wordt al heuvelachtiger en vechtgenote vraagt of dit het zal zijn zo verder naar de Moezel, of dit de bergen zijn. Túúrlijk....
Eenmaal in Duitsland heb ik dan het gevoel dat ik nu écht met vakantie ben en de Duitse wegen geven de mogelijkheid om goed door te rijden zonder belemmeringen. Geen fietspaden ! Even wennen op de hoofdwegen tussen het snelle verkeer en via de Cardo hoor ik dat men achter mij toch liever "veilige" fietspaden verkiest. Maar daar is ze later op teruggekomen....
Het weer is goed en alhoewel een beetje fris, wordt het steeds beter en we lopen voor op schema. Net na 12 uur zijn we al in Euskirchen. Hier is het nog vlak allemaal, hierna komen de bergen. Tijd dus voor lunch op de oude markt van Euskirchen, al heel erg Duits en dus het vakantiegevoel versterkend, bij Konditorei en lunchroom Am Markt die ik vorige keer bij toeval heb ontdekt. Heerlijk in het zonnetje......
Door een kleine storing gaat het alarm van Charlotte om de haverklap spontaan af, dit tot enorme ergernis van een paar Duitsers die er ook zitten op het terras. Aangeboden verontschuldigingen hebben ze geen boodschap aan. Ik zet het hele system dus maar gewoon uit, en later hebben we er geen last meer van gehad. Nee, ook hier mag ik niet rijden want dit is een voetgangerszone
. Maar je denkt toch niet dat ik beide scooters met volle bepakking uit het zicht een kilometer verderop laat staan ?
De kleine is uiteraard ook weer wakker geworden (die slaapt bijna de hele tijd terwijl we aan het rijden zijn en beklaagt zich als we stil staan want dan wordt hij wakker) en heeft zijn eigen vervoermiddel gevonden. Inhalen daarmee zal hij ons wel niet
De eerste Strammer Max van de vakantie is naar binnen en we gaan weer op pad..... en op zo'n 20 KM van hier beginnen te bergen
Geen beter vermaak dan leedvermaak
Al wist ik toen nog niet hoe erg het gevoel van hoogtevrees was van mijn vechtgenote.
Vanaf Euskirchen klim je dan geleidelijk omhoog tot aan Altenahr en dan ben je écht in het hoogste stuk van de Eifel, tussen de hoogste bergen en het meest prachtige landschap met golvende dalen en wegen. Niet de steilste wegen zoals ik later bij Mayen heb gemerkt maar wel de meest woeste natuur. Hier zijn helaas geen beelden of foto's van maar ik kan het aanbevelen, het is ongelofelijk mooi en heel goed te doen ! Dan richting Ulmen en dan heb je de ergste klimmen en dalingen alweer gehad en kom je uit op het hooggelegen Eifelplateau. Dat golft nog wel flink en is erg heuvelachtig maar geen extremen meer. Dan richting Faid en even stoppen op de plek die je in de video al hebt gezien.
Vechtgenote vindt het uitzicht ook schitterend maar blijft op gepaste afstand van de rand
Ze heeft het gevoel naar voren en beneden te vallen ondanks het feit dat er een ijzeren ballustrade voor zit waar je je aan vast kunt houden en er zelfs nog een weg zit tussen ons uitkijkpunt en de bergwand naar beneden. De kleine heeft overduidelijk die angst niet, een echt wild jongetje wordt hij al met 3,5 jaar, en poseert trots boven op de berg bij Cochem
Maar één foto moest toch nog echt gemaakt worden..... een klassieker zou ik willen zeggen, net zoals ik voor de eerste keer 2 jaar geleden. Dus ik rij haar scooter omhoog vanaf de parkeerplaats naar bovenop het gedeelte met de picknick-tafeltjes en -stoelen en zet die neer langs de balustrade. En terwijl ze absoluut vermijdt om naar links te kijken, lukt het dan toch
Bravo !
Zoals getoond in de video, rijden we het laatste stuk langzaam de berg af naar Cochem zelf, over de brug naar ons hotel en alhoewel het pas 4 uur 's middags is (tot haar verbazing is het zo snel gegaan), verblijven we daar voor de rest van de middag en avond om te relaxen. Het weer is schitterend, we zitten buiten op het terras en genieten van het Duitse bier en de uitstekende maaltijd in het restaurant van het hotel. Hun keuken is echt heel goed en zoals overall in Duitsland niet echt duur. Het is Spargelzeit dus we bestellen twee regionale gerechten met een overdaad aan asperges
De kamer is mooi met uitzicht op de Moezel en de burcht en voor de kleine is er een extra kamertje met en groot bed en zelfs een eigen balkonnetje. De TV aan en alhoewel SpongeBob in het Duits is, kan hem dat niet deren en hij vermaakt zich wel
Morgen naar Koblenz en Maria Laach.....