ik was al begonnen een verslag in elkaar te steken van de 4 dagen tortenburgerwald maar kwam er door tijdgebrek vandaag pas aan toe het verder af te maken. omdat anderen die ook mee zijn geweest al veel hebben geschreven en er veel mooi beeldmateriaal is zal ik proberen nog wat aan te vullen.
ik reed vrijdagochten rond de klok van 8uur via de voordeur (langs a73) cuijk uit richting beekbergen om daar wouter en jantje te treffen. omdat het nog in de spits was probeerde ik zoveel mogelijk de drukte te omzeilen. bij nijmegen lukte dat maar hartje arnhem is en blijft toch ongemakkelijk. maar daar eenmaal doorheen kwam ik bij terlet op de veluwe terecht en daar was ik de drukte al snel vergeten. wouter en jantje heb ik even moeten zoeken maar ook dat lukte en na een bakkie met gebak op naar lochem. via een mooie route via zutphen kwamen we in lochem aan waar jeroen (eithink) al stond te wachten met zijn originele standaard begrensde peugeot v-click. hij heeft zich waardig getoond tijdens die 4 dagen want het ging perfect. ik denk dat je gerust mag zeggen dat jeroen (compleet met vers gezette plakplaat, outch
) big cojones heeft om zo kort bij de club met zo’n scooter een 4 daagse tour van 800 km aan te gaan.
na lochem nog wat kilometers te gaan over fietspaden. toen we langs het pannenkoekenrestaurant in buurse reden liep het water me al in de mond…….maar we reden door (volgend weekend nieuwe ronde nieuwe kansen
)
toen, na de grens lag de weg open om door te stomen naar bad laer. zo af en toe werden we weer voorbij geblazen door een duidelijk hoorbaar geel opgevoerd brombeest (jantje) wat ook tijdens die 4 dagen wel leuke momenten opleverde onder het rijden.
na een week werken en 225km onder de kont was ik toch wel blij dat we tegen het eind van de middag bij hotel mönter meyer in bad laer aankwamen. het weer was perfect en toen ook amendoim met zijn groepje aangekomen was hebben we nog gezellig buiten gezeten. toen ik kleine oogjes begon te krijgen heb ik de kooi opzocht.
een privévliegtuig in de achtertuin
de teutoburgerwald tour van zaterdag was ondanks dat het op een geven moment begon te betrekken een heel mooie tour. de zoutmuren in bad rothenfelde had ik alleen nog maar op foto’s gezien maar in het echt is het toch iets heel aparts. vooral je scoot niet te lang in de buurt zetten want na een paar minuten ziet hij eruit alsof je vreselijk veel roos hebt, overal witte zoutspikkels.
de tour naar de kaiser wilhelm denkmal in porta westfalia was met het mooie weer echt een schitterende ervaring. leuke onverwachte tussenstop bij een kasteel in spenge waar we voorzien werden van koffie en koekjes door een hartelijk stel dat vertelde in weesp zo’n 17 jaar een woon-motorboot te hebben gehad op de vegt.
daarna hogerop met de klim naar de hoogte vanwaar het standbeeld van kaiser wilhelm zo’n schitterend uitzicht heeft. daar wil ik nog wel eens vaker naartoe. een drukte van jewelste maar voor onze tweewielers was er nog wel plek.
foto gemaakt in ballethouding
bushpeople
dan de afdaling en lekker torte eten in de zon. langs de andere kant van de heuvelrug terug om er vervolgens vol overheen te trekken en weer af te dalen. een prachtige tussenstop op een weggetje midden in het veld waar ineens een paar flessen ‘’alcoholvrije’’ franziskaner hefenweizen uit een van de graaaaannnndinkdinkdinkdink’s tevoorschijn kwamen.
wat hebben we het toch slecht gehad. weer een grandioze tourdag die ondanks een grotere tourafstand korter leek dan de dag ervoor. zal aan het weer en ook de grote van de groep gelegen hebben.
na drie nachten slapen was dan de laatste dag aangebroken. het zag er niet bijzonder vrolijk uit maar toch zou het tegen 11 uur droger worden. dus nadat we alles hadden ingepakt en op de scooters hadden geladen begonnen we de terugreis met als eerste stopplaats het centrum van de stad münster. prachtige oude gerestaureerde panden en kerken. even een stukje tegen het verkeer in gereden om bij de ratskeller uit te komen waar we nog een bakkie met torte lieten smaken.
omdat ik zo genoten had van dat vrije rijden in duitsland (geen gezeik met fietspaden op en af) besloot ik vanuit münster via duitsland mijn weg naar huis te volgen. tot aan milsbeek, da’s een kleine 10 km van huis, heb ik nog mogen genieten van dat walhalla als het op rijden aankomt. en dus zo via de achterdeur weer terug naar cuijk.
eenmaal thuis aangekomen had ik gelukkig nog een dag vrij maar ondanks dat heb ik de rest van de week toen ik weer moest werken moeite gehad om weer te wennen aan de dagelijkse beslommeringen. ik heb tijd nodig gehad om die fantastische ruim 800km te verwerken en heb me nu al weer op de lijst gezet voor de editie 2016.
wouter bedankt voor het organiseren en alle medetourders bedankt voor deze super ervaring. nu ga ik alvast sparen.
groet herman